|
 XX
əsr Azərbaycanın qədim və çoxillik təhsil tarixinə
sürətli inkişaf, tərəqqi dövrü kimi düşüb. Məhz ötən
yüzillikdə ölkəmizdə geniş xalq kütlələrinin təhsilə
cəlb olunması, məktəb şəbəkəsinin genişləndirilməsi,
təhsilin maddi-texniki bazasının möhkəmləndirilməsi,
idarə olunmasının təkmilləşdirilməsi, icbari ibtidai,
səkkizillik və orta ümumi təhsilin tətbiqi, fasiləsiz
təhsilə keçilməsi və təhsilin digər pillələrinin
inkişafı, təhsilin hamı üçün əlçatan olması,
keyfiyyətinin yüksəldilməsi və s. istiqamətlərində çox
mühüm və uğurlu addımlar atılıb. Dövlət tərəfindən böyük
önəm verilən, daim xüsusi diqqət və qayğı ilə əhatə
olunan və dəstəklənən, müvafiq təhsil qurumlarının
təşkilatçılığı və rəhbərliyi ilə həyata keçirilən bütün
bu inkişafyönümlü işlərin önündə isə həmişə Azərbaycan
müəllimi gedib.
Tarixən müəllim adının həmişə uca tutulduğu, müəllimin
mənəvi ata hesab olunduğu ölkəmizdə XX əsrdə
sələflərinin arzu və əməllərini, ənənələrini bir xələf
borcu kimi yaşadan və davam etdirən, qazanılmış
təcrübəni öz əməlləri ilə daha da zənginləşdirən, əsl
xalq müəlliminə xas keyfiyyətlərə sahib, yüksək
biliklərinə, savadlarına, dünyagörüşlərinə görə
cəmiyyətin öncül dəstəsi kimi qəbul edilən pedaqoqlar
nəsli fəaliyyət göstərib. Onlar həmişə müəllim adını,
şərəfini uca tutmuş, öhdələrinə götürdükləri müqəddəs
müəllimlik missiyasını ləyaqətlə yerinə yetirmiş, bütün
ömürlərini balalarımızın təlim-tərbiyəsi, cəmiyyətə
layiq vətəndaşlar kimi yetişdirilməsi yolunda şam kimi
əritmiş, geniş əhali kütlələrinin maarifləndirilməsi
naminə var qüvvələrini sərf etmiş, bununla da
təhsilimizin inkişafına, yüksək intellektli cəmiyyətin
formalaşmasına öz dəyərli töhfələrini vermişlər.
Belə müəllimlərimizdən biri də ötən əsrin 30-cu
illərindən başlayaraq bütün həyatını bu müqəddəs peşəyə
həsr etmiş, öz peşəkarlığı, halallığı, vətənə, xalqa
bağlılığı ilə nəinki doğulub boya-başa çatdığı və ilk
əmək fəaliyyətinə başladığı Qarabağ bölgəsində, eləcə də
bütün ölkə miqyasında tanınmış və nüfuz qazanmış, anadan
olmasının 100 illiyi bu günlərdə tamam olan Baxış
İsmayıl bəy oğlu Cahangirov olmuşdur.
 Qarabağın
ən məşhur soylarından olan Cahangirbəyovlar nəslinə
mənsub Baxış müəllim 1913-cü il yanvarın 13-də böyük
Azərbaycan ədibi Cəfər Cabbarlının "1905-ci ildə" əsəri
vasitəsi ilə demək olar ki, bütün Azərbaycanda yaxşı
tanınmış məşhur Tuğ kəndində dünyaya göz açmışdır. Bəy
nəslindən olan Baxış müəllimin nəsil şəcərəsinin tarixi
XVII əsrin əvvəllərinə gedib çıxır.
Nəinki Azərbaycanın, eləcə də keçmiş Sovetlər
İttifaqının bir çox iri elm və sənaye mərkəzlərində
məskən salmış Cahangirovların tarixi vətənləri Dağlıq
Qarabağın Tuğ kəndidir. Soyadın yaradıcısı hesab edilən
Cahangir bəy Qarabağ xanlığının müdafiəçilərindən biri
olmuş, sarayda yüksək rütbəli məmur vəzifəsi tutmuş,
oğlanları ilə birlikdə Qarabağ xanlığının paytaxtı
Şuşanın müdafiəsində fəal iştirak etmişdir. Cahangir
bəydən sonra bəylik titulu onun oğlanları vasitəsi ilə
sonrakı varislərinə ötürülmüş, nəticədə bu nəsildən
zadəganlıq tituluna malik geniş bir sülalə yaranmışdır.
Baxış müəllim bu sülalənin 4-cü nəslinə mənsubdur. Belə
ki, Cahangir bəy onun babasının (Şükür bəy) babası idi.
Baxış müəllimin böyük qardaşı Haşım bəy Müsavat
Partiyasının üzvü və Lənkəranda pristav olmuşdur.
İlk təhsilini Tuğ kəndində alan Baxış Cahangirov
1930-1931-ci tədris ilində Karyagin (indiki Füzuli)
rayonunun Aşağı Veysəlli kəndində əmək fəaliyyətinə
başlamışdır. Buradakı məktəbin müdiri işləməklə bərabər
eyni zamanda Hadrut (indiki Xocavənd rayonunun ərazisinə
daxildir) Rayon Təhsil Şöbəsinin metodisti olmuşdur.
1935-ci ildə Bakıdakı 2 illik Müəllimlər İnstitutuna
qəbul olunan Baxış müəllim 1937-ci ildə institutu
bitirərək Tuğ kənd məktəbində Azərbaycan dili və
ədəbiyyat müəllimi işləmiş, məktəbin tədris şöbəsinin
müdiri olmuşdur.
 B.Cahangirov
1939-cu il noyabrın 26-da hərbi xidmətə çağırılmış,
təxminən 5 il davam edən ordu həyatı dövründə iki
müharibədə iştirak etmişdir. Əvvəlcə fin kampaniyasına
cəlb olunaraq sovet-fin cəbhəsində vuruşmuş, Böyük Vətən
müharibəsinin ilk günlərindən isə döyüşən ordu
tərkibində Qafqazdan Polşa torpağınadək rəşadətli döyüş
yolu keçmişdir. Müharibə başladıqdan təxminən 1 ay sonra
- 1941-ci il iyulun 17-də Mogilyov ətrafında gedən
döyüşlərdə yaralanan Baxış müəllim tezliklə müalicə
olunaraq yenidən ön cəbhəyə qayıtmış və Stalinqrad
cəbhəsində gedən döyüşlərdə iştirak etmişdir. Böyük
Vətən müharibəsi tarixinə ən şiddətli döyüşlərdən biri
və müharibənin dönüş nöqtəsinin başlanğıcı kimi düşmüş
bu vuruşda almanlar ilk dəfə ağır məğlubiyyətə uğramış
və onların böyük bir ordu qrupu əsir alınmışdır.
B.Cahangirov 1942-ci ildə Stalinqrad ətrafında
mühasirəyə alınmış və darmadağın edilmiş alman-faşist
qoşunlarının baş komandanı, general-feldmarşal Paulyusun
ilkin dindirilməsində iştirak etmişdir. B.Cahangirov I
Ukrayna cəbhəsinin tərkibində 1943-cü ilin iyulunda
Kursk qövsü deyilən yerdə gedən döyüşlərdə, həmin ilin
noyabrında Kiyevin azad olunmasında, alman-faşistlərin
Korsun-Şevçenko müdafiə xəttinin yarılmasında, 1944-cü
ildə Polşa sərhədinin keçilməsində, Polşanın Sandomir
şəhərinin azad olunmasında da iştirak etmiş, böyük
qəhrəmanlıq və rəşadət göstərmişdir.
O, tərkibində vuruşduğu polkun komsomol təşkilatının
katibi olmuşdur. Polşanın Krakov şəhəri uğrunda gedən
döyüşlərdə ikinci dəfə ağır yaralanan Baxış müəllim uzun
müddət müalicə olunduqdan sonra 1945-ci ilin
sentyabrında ordudan tərxis olunmuş, sonralar ona ikinci
qrup müharibə əlili əlillik dərəcəsi verilmişdir.
B.Cahangirov özünü döyüş meydanlarında qorxmaz döyüşçü,
bacarıqlı zabit, igid komandir kimi göstərərək bir sıra
orden və medallarla təltif olunmuşdur. Lakin onun ən çox
fəxr etdiyi mükafat Stalinqrad döyüşlərinə görə aldığı
medal idi. Çünki o hesab edirdi ki, müharibənin ən
dəhşətli məqamları məhz orada olub. B.Cahangirovu
"İgidliyə görə" medalı ilə təltif etməsi haqqında
komandir əmrinin əlyazması bu yaxınlarda Rusiya
arxivindən tapılmışdır. Polkun komandiri mayor Tıkvaçın
imzaladığı həmin əmrdə qeyd olunur ki, "radio rabitə
bölməsinin komandiri Baxış Cahangirov döyüş vaxtı
almanlar müşahidə məntəqəsi rayonunda hücuma keçərkən
düşmənin şiddətli bombardmanına və artilleriya
atəşlərinə baxmayaraq müşahidə məntəqəsi ilə döyüş
mövqeyi arasında fasiləsiz rabitəni qoruyub saxlamış və
komandaların döyüş mövqeyinə maneəsiz çatdırılmasını
təmin etmiş, bununla da almanların bu rayonda
hücumlarının dayandırılmasına yardım etmişdir. Alman
avtomatçıları müşahidə məntəqəsi rayonuna soxulduqda isə
yoldaş Cahangirov şəxsi silahı ilə onları geri oturtmuş,
radiostansiyanı tam işlək vəziyyətdə yeni müşahidə
məntəqəsinə çatdırmışdır".
Baxış müəllim sonralar müharibədən, keçdiyi döyüş
yolundan tez-tez söz salar, müharibənin dəhşətlərindən
daha çox, ondan aldığı dərslərdən, müharibənin insanı
mübariz, qorxmaz etməsindən danışarmış.
1945-ci ildə ordudan tərxis olunduqdan sonra elə həmin
il həm keçmiş hərbiçi kimi, həm də Müəllimlər
İnstitutunu bitirdiyinə görə güzəştlə APİ-nin Azərbaycan
dili və ədəbiyyatı fakültəsinin III kursuna daxil olmuş,
1947-ci ildə institutu müvəffəqiyyətlə bitirmişdir.
1947-ci ildə Stepanakert (indiki Xankəndi) Müəllimlər
İnstitutunda Azərbaycan dili və ədəbiyyat müəllimi
işləmiş, 1956-cı ildə Dağlıq Qarabağ Muxtar Vilayəti
Xalq Maarif Şöbəsinin müdir müavini vəzifəsinə təyin
olunmuşdur. Baxış müəllimin qüsursuz fəaliyyətindən
həmişə razı qalan Vilayət Partiya Komitəsinin rəhbərliyi
onu gələcəkdə daha yüksək vəzifəyə təyin etmək üçün
Vilayət Partiya Komitəsinin Büro üzvlüyünə namizəd
seçmişdir. Lakin 1964-cü ildə Baxış müəllimin bacısının
ailəsində faciə baş vermiş, onun cavan oğlu dünyasını
dəyişmişdir. O vaxtlar Bakıda yaşayan bacısını tək
qoymamaq üçün Baxış Cahangirov ailəsi ilə Bakıya köçmək
qərarını vermişdir. Vilayət Partiya Komitəsi
rəhbərliyinin onun haqqında yüksək fikirdə olmasını
bildirməsinə və qalmaq üçün təkid etməsinə baxmayaraq,
Baxış müəllim qərarından dönməmişdir. Evini Bakıya
dəyişməsi mümkün olmadığından o, Sumqayıtda
məskunlaşmış, 1965-ci ildən başlayaraq 1981-ci ildə
təqaüdə çıxanadək buradakı 13 nömrəli məktəbdə
Azərbaycan dili və ədəbiyyat müəllimi işləmişdir.
Müəllimlər İnstitutunda, Vilayət Xalq Maarif Şöbəsində
işlədiyi 20 ilə yaxın dövr ərzində Baxış müəllim özünü
bacarıqlı maarif təşkilatçısı kimi tanıtmış, vilayətdə
təhsilin inkişafı istiqamətində böyük xidmətlər
göstərmişdir. Azərbaycan məktəblərinin şəbəkəsinin
genişləndirilməsi, azərbaycanlı balalarının təhsilə cəlb
olunması onu daha çox düşündürür, bu yolda yorulmadan
çalışırdı. Dağlıq Qarabağda Azərbaycan məktəblərinə
nisbətən ögey münasibət bəsləndiyini görən fədakar
müəllim bu məsələni dəfələrlə yuxarı təşkilatlar, o
cümlədən Maarif Nazirliyi qarşısında qaldırır, Qarabağın
erməni məktəblərinə daha çox diqqət yetirildiyini,
Azərbaycan məktəblərinin vəziyyətinin isə acınacaqlı
halda olduğunu qeyd edirdi.
O vaxtlar ölkədə ümumi icbari 8 illik təhsil tətbiq
olunurdu. Bu məsələyə çox ciddi yanaşan və öz
fəaliyyətində xüsusi diqqət yetirən B.Cahangirov
təhsildən kənarda qalan tərəkəmə, çoban ailələrinin
uşaqlarının ümumtəhsil və internat məktəblərinə cəlb
olunmasına çalışırdı. Onun üçün ən vacib məsələ bütün
uşaqların, fərqi yoxdur, onlar erməni olsun, rus və ya
azərbaycanlı, təhsil almaları idi.
Vilayətdə Azərbaycan dilində təhsilin inkişafına xüsusi
diqqət yetirən B.Cahangirov bütün azərbaycanlılardan öz
uşaqlarını Azərbaycan məktəblərinə qoymağı, Azərbaycan
dilində oxutmağı tələb edirdi. O, dərs dediyi
şagirdlərdə, tələbələrdə Azərbaycan dilinə dərin sevgi
oyadır, dilimizi, ədəbiyyatımızı onlara dərindən
öyrədirdi.
Sonralar bir çox tanınmış insanlar Baxış müəllimin bu
xidmətlərini yüksək dəyərləndirmişlər. Məsələn, hazırda
Azərbaycan Respublikasının daxili işlər naziri işləyən
Ramil Usubov onda Azərbaycan dilinə maraq və məhəbbəti
məhz Baxış müəllimin oyatdığını, Azərbaycan dili və
ədəbiyyatından nə bilirsə bunun üçün Baxış müəllimə
borclu olduğunu dəfələrlə qeyd etmişdir.
Baxış Cahangirov yaxşı müəllim, təhsil işçisi olmaqla
bərabər, həm də özünə və ətrafındakılara yüksək
tələbkarlıqla yanaşan, bütün məsələlərdə prinsipial
mövqedə duran bir insan idi. Düzlük, halallıq,
prinsipiallıq onun əsas həyat prinsiplərini təşkil
edirdi. Məsələn, xatirələrdə qeyd olunur ki, o, Vilayət
Xalq Maarif Şöbəsində işləyərkən Martuni (indiki
Xocavənd) rayonunun kəndlərinin birindən azərbaycanlı
direktor ona hinduşka və digər ərzaq məhsullarından
ibarət pay gətirir. Özü evdə olmadığından həyat yoldaşı
payı qəbul edir. Fasilədə evə gələn Baxış müəllim bunu
eşidib çox hirslənir və həyat yoldaşını məcbur edir ki,
direktoru tapıb payını ona qaytarsın. Həyat yoldaşı belə
də edir, gedib direktoru vağzalda tapır və payını
qaytarır.
Bir dəfə də icbari təhsillə bağlı Mardakert (indiki
Ağdərə) rayonunu yoxlayırlarmış. Baxış müəllim yoxlama
komissiyasının sədri imiş. İnspektorlar yoxlamanı başa
çatdırdıqdan sonra hər şeyin qaydasında olduğunu
bildirir və müsbət arayış hazırlayırlar. Arayışla tanış
olandan sonra maarif şöbəsinin müdiri təklif edir ki,
bəs yoxlama qurtardı, mənim də yaxşı bir quzum var, sizi
bulaq başına dəvət edirəm.
Baxış müəllim də hər şeyin yaxşı olduğunu görüb
razılaşır. Onlar bulaq başında olarkən təsadüfən oradan
keçən bir neçə azərbaycanlı atlını görürlər. Baxış
Cahangirov onlarla salamlaşıb, haradan olduqlarını,
uşaqlarının məktəbə gedib-getmədiklərini soruşur. Onlar
cavab verirlər ki, nə danışırsan, a kişi, nə məktəb, nə
zad. Bizə heç məhəl qoyan var ki.
Bunu eşidən Baxış müəllim əlavə yoxlama aparır, arayışı
alt-üst edir. Nəticədə maarif müdirinə şiddətli töhmət
verilir.
Məhz yüksək peşəkarlığı ilə bərabər bu halallığına,
obyektivliyinə, prinsipiallığına görə Baxış müəllim
vilayətdə böyük nüfuza malik idi, hörmət-izzət
qazanmışdı. O vaxtlar Azərbaycanın maarif naziri işləyən
akademik Mehdi Mehdizadə Baxış müəllimə böyük hörmətlə
yanaşırdı, bir neçə dəfə Baxış müəllimin evində qonaq
olmuşdur.
Azərbaycan Dövlət Pedaqoji İnstitutunu "əla" qiymətlərlə
bitirmiş Baxış Cahangirov Azərbaycan dili və ədəbiyyatı
ilə yanaşı, erməni dilini də mükəmməl bilirdi. Mirzə
Fətəli Axundovun məşhur "Müsyö Jordan və Dərviş Məstəli
şah cadugünü məşhur" əsərini ilk dəfə erməni dilinə
tərcümə etmiş və əsər 1954-cü ildə Stepanakert Dram
Teatrında səhnəyə qoyulmuşdur.
Azərbaycan ədəbiyyatının dərin bilicisi olan Baxış
müəllim Nizaminin, Füzulinin, Sədinin, Mirzə Şəfi
Vazehin, Mikayıl Müşfiqin və digər Azərbaycan
şairlərinin yaradıcılığından saatlarla danışardı.
Müəllim yoldaşları tez-tez onun evinə yığışar, Baxış
müəllimin ədəbiyyatımızdan etdiyi söhbətlərə qulaq
asardılar. B.Cahangirov onlara Nizamidən, Füzulidən
şeirlər oxuyar, oxuduqlarını şərh edərdi. O, eyni
zamanda fars dilini də çox yaxşı bilir, əski əlifbada
yazıb-oxumağı bacarırdı. Ərəb dilində də pis danışmırdı.
Pedaqoji fəaliyyəti ilə yanaşı həm də elmi tədqiqat
işləri ilə məşğul olurdu. Baxış müəllim uzun illər dahi
Azərbaycan şairi M.Ə.Sabirin yaradıcılığının
tədqiqatçısı olmuş və onun tədrisi metodikası
istiqamətində xeyli iş görmüşdür.
Azərbaycan ziyalısının bütün xarakterik xüsusiyyətlərini
özündə cəmləşdirən Baxış Cahangirov vətənpərvərliyi,
əməksevərliyi, qayğıkeşliyi, millət, vətən, dil
təəssübkeşliyi ilə hamının hörmətini və ehtiramını
qazanmışdı. O, Azərbaycan tarixini, Qarabağ tarixini çox
gözəl bilirdi. Onun Qarabağın, Tuğ kəndinin tarixi,
əslən bu kənddən olan görkəmli şəxslərin həyat və
fəaliyyəti haqqında olan tədqiqat işləri, tarixi
araşdırmaları çoxlarına məlumdur. Lakin çox təəssüflər
olsun ki, onun əlyazmaları bu günə qədər işıq üzü
görməmişdir. Halbuki, bu məqalə və araşdırmaların dərc
edilərək geniş oxucu kütləsinə çatdırılması gənc nəslin
vətənpərvərlik ruhunda tərbiyəsinə çox kömək edərdi.
Baxış müəllim haqqındakı bu qeydlərimizdə oxucularımız
üçün maraqlı olacağını nəzərə alıb bir faktı da diqqətə
çatdırmaq istərdik. Bu, görkəmli Azərbaycan ədibi Cəfər
Cabbarlının "1905-ci ildə" pyesində Tuğ kəndinin
hadisələrin məkanı kimi seçilməsi ilə bağlıdır.
Əslində Cəfər Cabbarlı heç vaxt Tuğda olmayıb və bu
kəndin adı pyesə təsadüfən düşüb. Əhvalat belə olub.
C.Cabbarlı o vaxtlar Xalq Maarif Komissarlığının
tərkibində olan Teatr sənəti şöbəsinin müdiri İsrafil
Cahangirovun yanına gələrək erməni-azərbaycanlı
münasibətlərinə dair bir pyes yazdığını bildirir, lakin
hadisələrin məkanı kimi hansı kəndi seçəcəyini
bilmədiyini deyir. Həmin anda Baxış müəllim də qohumu
olan İ.Cahangirovun yanında imiş. Müdir ədibə deyir ki,
niyə başqa yer axtarırsan, cəsarətlə ora elə bizim Tuğ
kəndinin adını yaza bilərsən. Baxış müəllim də o
kənddəndir.
C.Cabbarlı Baxış müəllimlə söhbət edir, B.Cahangirov ona
Tuğ kəndi haqqında danışır. Beləliklə, ədib Tuğ kəndinin
adını öz pyesinə daxil edir.
B.Cahangirovun təhsilimiz qarşısındakı xidmətləri həmişə
yüksək qiymətləndirilmiş, o, müxtəlif vaxtlarda
respublika Ali Sovetinin, Maarif Nazirliyinin, Vilayət
Partiya Komitəsinin fəxri fərmanlarına, çoxlu döyüş
orden və medalına layiq görülmüş, Azərbaycan
müəllimlərinin 4-cü qurultayının nümayəndəsi olmuşdur.
Mahir müəllim, bacarıqlı təhsil təşkilatçısı, alovlu
vətənpərvər, prinsipiallıq, düzlük, doğruluq, halallıq
mücəssəməsi Baxış Cahangirov 1989-cu ildə 76 yaşında
Bakıda vəfat etmişdir. Təqaüdə çıxdığı 1981-ci ildən
həmişə gümrah və sağlam görünən, torpağa sıx bağlı
olduğundan daim şəhər kənarındakı bağında işləyən bu
fədakar ziyalını ömrünün son illərində uzun illər bir
yerdə çiyin-çiyinə işlədiyi ermənilərin dönüklüyü yatağa
salmışdı. O, hələ Dağlıq Qarabağda çalışdığı illərdə
erməni millətçiliyi, Azərbaycana qarşı
xəyanətkarlıqlarla üzləşirdi. Bir dəfə ətrafındakılardan
kimdəsə azəri türklərinin qatı düşməni, qaniçən
Andronikin şəklini gördükdə onu alıb nümayişkarcasına
cırmışdı. Erməni millətçiləri hələ 50-ci illərin
sonlarında baş qaldırmaq istəyəndə tanıdığı, sıx
münasibətdə olduğu erməni məktəb direktorları,Vilayət
İcraiyyə Komitəsinin bir sıra işçiləri Baxış müəllimin
mənzilinə yığışıb, onunla birlikdə bu hadisələrin
qarşısını almağa çalışırdılar. Onlar erməni
millətçilərinin hərəkətinə birlikdə sinə gərirdilər.
80-ci illərin sonlarında Qarabağ münaqişəsi başlayanda
da Baxış müəllim tanıdığı ermənilərə məktublar yazır,
qəzetlərə müraciətlər göndərir, hadisələrin
dayandırılmasına çalışırdı. Lakin çox təəssüflər olsun
ki, hadisələrin qarşısını almaq mümkün olmadı, nəticədə
Azərbaycanın 20 faiz torpaqları, o cümlədən də Baxış
müəllimin doğma yurdu Tuğ ermənilər tərəfindən işğal
olundu.
Baxış müəllim haqqında xatirələrdə onun çoxlu kəlamları
olduğu bildirilir və bunların gənc nəsillərin tərbiyəsi
üçün faydalı olduğu qeyd edilir. Yazımızın sonunda
onların bir neçəsini oxucuların diqqətinə çatdırmağı
özümüzə borc bildik. Deyərmiş ki, "Mən həyatda insan
axtarıram". Bu onun üçün həyat devizi imiş. Onun
üçün nə var-dövlət, nə pul, nə də vəzifə var imiş.
İkiüzlülüyü, yaltaqlığı qətiyyən sevməzmiş. Ona görə, ən
vacibi bu imiş ki, pak insan olasan, mənəviyyatlı,
əməksevər olasan.
Deyərmiş ki:
- Axırıncı sözünü əvvəlcədən demə, buna hər vaxt imkan
tapılar;
- Elə yaşa ki, heç kimin qarşısında başın aşağı olmasın;
- Həyat mübarizədir, öz həyatın naminə özünlə mübarizə
apar;
- Tezdən duran heç vaxt uduzmaz;
- Səni çox tərifləyənə şübhə ilə yanaş;
- İntriqalara girmə, kiminsə barəsində fikrini başqasına
yox, onun özünə de. Lakin deyəcəyini əvvəlcədən yüz ölç,
bir biç.
O, özü bu prinsiplərlə yaşamışdı.
Yusif ƏLİYEV |
