Javascript DHTML Drop Down Menu Powered by dhtml-menu-builder.com

İntel Beynəlxalq Elm və Mühəndislik Sərgisinin mükafatçıları olan əkiz qardaşlar 

Əkizlər  Yaradanın bir möcüzəsidir. Əkiz övladların valideyni olmaq isə həm də Tanrı tərəfindən mükafatlandırılmaq deməkdir. Akademik Zərifə Əliyeva adına liseyin  11-ci sinif şagirdləri Elxanla Orxanı anaları Gülarə xanımın yanında görəndə "sanki bir  almanı iki yerə bölüblər" deyimini xatırladım. Bu əkiz qardaşları bir-birindən ayırmaq çətindir. Əgər onları ayrı-ayrılıqda görsəydim, eyni qardaşla görüşdüyümü zənn edərdim. Boyları bir, görkəmləri bir, səsləri bir... Ürəyimdə: "Tanrı sizi qorusun" - dedim. Söhbətə qardaşından cəmi bir neçə dəqiqə böyük olan Elxanla başladıq:

Elxan: -  Mən, Məmmədov Elxan  Elşən oğlu, 30 oktyabr 1996-cı ildə Bakı şəhərində anadan olmuşam. Orxan mənim əkiz qardaşımdır.

- Valideynləriniz  hansı sənətin sahibidirlər?

Elxan: - Atam hərbiçidir, anam isə kimyaçı. O, AMEA-da elmi işçi vəzifəsində çalışır.

Bizdən böyük  Turan adlı bir qardaşımız da var. O, xarici ölkələrin birində əczaçılıq üzrə ali təhsil alır.

- İlk təhsil illəriniz?

Elxan: - Biz birinci sinifdən dördüncü sinfi bitirənə kimi Bakının Yasamal rayonundakı 153 nömrəli orta məktəbdə, beşinci sinifdən doqquzuncu  sinfə keçənə kimi isə İlyas Əfəndiyev adına "Elitar" Gimnaziyada oxumuşuq. Doqquzuncu sinifdən  akademik  Zərifə Əliyeva adına liseydə təhsil alırıq. Hazırda  11-ci sinifdəyik.

- Məktəbdə hamı hər ikinizi  nizam-intizamlı, tərbiyəli, dərs əlaçısı, nümunəvi şagird kimi tanıyır. Sizin başqalarından  seçilməyiniz ailənizlə bağlıdır, yoxsa məktəblə?

Orxan: - Mənə elə gəlir ki, hər ikisi, yəni, ailə də, məktəb də  şagirdin təhsilində, dünyagörüşünün formalaşmasında mühüm rol oynayır.

Elxan: - Doqquzuncu sinfə qədər bizimlə evdə valideynlərimiz də məşğul olurdular. İndi oxuduğumuz liseyə keçdikdən sonra bizim dərslərimizlə ancaq məktəbin müəllimləri  məşğul olur.

- Heç "4" qiymət aldığınız vaxt olubmu?

Orxan: - Doqquzuncu sinfə qədər bir, ya da iki dəfə olub. Onda da özümüz- özümüzü danlamışıq ki, niyə belə oldu?

Elxan: - Öz üzərimizdə işləməklə, daha ciddi çalışmaqla  az bir zamanda vəziyyəti düzəltmişik.

- Hansı müəllimin əməyi üzərinizdə daha çoxdur?

Elxan: - Məktəb müəllimlərimizin hamısının əməyi üzərimizdə böyükdür. Onları bir-birindən seçmək, fərqləndirmək  çətindir.

Orxan: - Biz onuncu sinfə qədər şahmatla da məşğul olmuşuq. Elxan və mən şahmat üzrə birinci dərəcəni qazanmışıq. Bizim bir şahmat müəllimimiz vardı. O, şahmatın  sirləri ilə yanaşı, həm də həyatdakı çətin situasiyalardan necə çıxmağı da bizə başa salırdı. Məsələn, hansısa şahmat kombinasiyalarını həyatla bağlayır  və düzgün yol seçməyin qaydalarını öyrədirdi.

- Hansı ixtisas üzrə ali məktəbə gedəcəyinizi müəyyənləşdirmisiniz?

Elxan: - Biz artıq doqquzuncu sinifdən  öz seçimimizi etmişik. Hər ikimiz kompüter mühəndisi olmaq arzusundayıq. Liseyimizdə hər bir ixtisas üzrə xüsusi qruplar yaradılıb. Biz birinci ixtisas qrupunu seçdiyimiz üçün, dərs prosesində də əsas texniki fənlərə  üstünlük verilir.

- Niyə məhz kompüter mühəndisi olmağı qərarlaşdırmısınız?

Orxan: - Hər şey atamızın biz birinci sinfə gedəndə evə kompüter alıb gətirməsi ilə başladı. Biz kompüterdə necə işləməyi, proqramlaşdırmanı, qrafikanı çox erkən yaşlarımızda öyrəndik.  Kompüterdə məşğul olduqca onun necə "savadlı"  olmasına təəccüblənməklə yanaşı, eyni zamanda fikirləşirdik ki, hər halda, bu cihazın  özü  də insan beyninin məhsuludur. Bizi kompüter mühəndisi olmaq fikrinə məhz kompüterin özü yönəldib.

Elxan: - Biz yalnız kompüter  mühəndisliyini yox, digər sferalar üzrə də  mühəndisliyi bacarmaq arzusundayıq.

Orxan: - Məsələn, neft  üzrə mühəndisliyi də...

Elxan: - Həyatda ən böyük arzum  budur: Mən gələcəkdə elə bir  mütəxəssis olmaq istəyirəm  ki, öz övladlarımı ən müasir səviyyədə təmin edə bilim, onları cəmiyyət  üçün savadlı, layiqli bir vətəndaş kimi yetişdirə bilim. Elə bir həyat yaşayım ki, heç bir zaman təəssüflənməyim.

- Şagirdin ən böyük vəzifəsi nədir?

Elxan: - Mən belə hesab edirəm ki, dərslərini yüksək səviyyədə oxumaq, olimpiadalarda, yarışlarda  daha da böyük nailiyyətlərə  imza atmaq.

- Bildiyimə görə  hər ikiniz  ötən ilin may ayında Amerikada beynəlxalq olimpiadada iştirak etmiş, oradan mükafatla qayıtmısınız.

Orxan: - İntel Beynəlxalq Elm və Mühəndislik Sərgisində (ISEF) iştirak etmişik. Əvvəlcə respublika müsabiqəsində birinci olduq.

2012-ci ilin fevral ayında keçirilmiş  seçim turunda isə bizi seçdilər  ki, Amerikanın Pensilvaniya ştatının Pitsburq şəhərinə gedib orada Azərbaycanı təmsil edək.

Elxan: - 2011-ci ildə Amerikada keçirilən olimpiadada Azərbaycan  müşahidəçi kimi iştirak etmişdi. Həmin müşahidəçilər məktəbimizə gəlib  olimpiada barədə bizi məlumatlandırdılar. Bu məlumatlar bizi çox maraqlandırdı və  hazırlaşıb həmin bu müsabiqədə iştirak etməyi qərara aldıq.

Orxan: - Beləliklə, 2012-ci ilin may ayında biz Amerikaya getdik. Müsabiqənin yekununda  iki  cür təltif vardı. Birinci təltifdə, məsələn, mühəndislik üzrə kim fərqlənsə, onlara tutaq ki, beş nəfərə birinci yer, beş nəfərə ikinci yer, beş nəfərə də üçüncü yer verilirdi və s.

İkinci təltifdə isə hansısa kompaniyalardan  nümayəndələr bu müsabiqəyə gəlirdilər, baxırdılar iştirakçıların  layihəsinə, sual-cavab keçirirdilər, əgər  hər hansı bir layihə onları maraqlandırırdısa, onlar  layihənin müəllifinə priz, sertifikat və pul mükafatı verirdilər. Təqdim etdiyimiz layihəyə görə, Amerikanın Geofizika Araşdırmalar Cəmiyyəti  bizi sertifikatla və 1000 ABŞ dolları məbləğində pul ilə mükafatlandırdılar. Bundan əlavə, bizi  bu cəmiyyətə gənc üzvlər kimi qəbul edib, üzvlük kitabçaları ilə də təltif etdilər. 

- Amerika ilə bağlı təəssüratlarınız?

Elxan: - Biz ilk gün orada öz layihəmizi yerləşdirdik. Həmin  günün sonunda təntənəli  bir görüş keçirildi. Bütün iştirakçılar  çox böyük bir konsert zalına dəvət edilmişdi. Zalda  hər bir iştirakçının   təmsil etdiyi ölkənin adı çəkilirdi. Respublikamız  o müsabiqədə birinci dəfə iştirak etdiyindən  ilk dəfə Azərbaycanın adı həmin görüşdə səsləndirildi. Görüşdən əvvəl  demişdilər ki, Azərbaycan haqqında bizə bir "poster" çəkin.  Biz o "posteri" çəkdik  və bizi çox dostcasına qarşıladılar.

- Qarşıda orta məktəbin buraxılış və ali məktəbin qəbul imtahanları gəlir. Narahat deyilsiniz ki?

Elxan: - Mən öz biliyimə arxayınam. Ona görə ki, doqquzuncu sinifdən başlayaraq məktəbimizdə keçirilən bütün sınaq imtahanlarında iştirak etmişəm və hər dəfə yüksək bal toplamışam.

Orxan: - Mən də həmçinin. Sınaq imtahanlarında bəzən Elxan məndən 20-30 bal artıq toplayıb, bəzən də mən Elxandan artıq  bal  toplamışam.

- Adətən evdə dərslərinizə ayrı-ayrı hazırlaşırsınız, yoxsa birlikdə?

Elxan: - İkimiz də zalda  otururuq, amma hərə öz dərsi ilə məşğul olur. Təbii ki, qarşımıza sual çıxanda bir-birimizdən soruşuruq. Çətinliyə düşəndə də bir-birimizə kömək edirik.

- Orxan, bayaq Elxan ən böyük arzusundan söz açdı. Bəs sənin arzuların?

Orxan: - Mənim ən böyük arzum ali təhsil aldıqdan sonra böyük bir korporasiya yaratmaq, ona rəhbərlik etməkdir. Bu gün isə bizim əsas vəzifəmiz çalışmaq, yüksək göstəricilər əldə etməkdir. Ancaq mən "məktəb-ev",  "ev-məktəb" prinsipinin də əleyhinəyəm. Şagird dərs oxumaqla yanaşı, tam inkişaf etmiş, səviyyəli, dünyagörüşlü olmaq üçün dərsdən sonra idmana, musiqiyə, şahmata və sairə lazımlı sahələrə də vaxt ayırmalıdır.

- Sən özün hansısa dərnəyə getmisən?

Orxan: - Bəli, yeddinci sinfə kimi radio dərnəyinə getmişəm, onuncu sinfə qədər də şahmata...

- Dostlarınız   eynidir, yoxsa hər kəsin öz ətrafı var?

Elxan: - Biz üç qardaş, Turan, Orxan və mən bir-birimizin ən yaxın dostlarıyıq. Arzumuz da, sevincimiz də birdir.

- Orxan, bəs sənin  Amerikadakı təəssüratların?

Orxan: - Orada birinci gün iki hissədən ibarət bir görüş keçirildi. Məktəbimizin direktoru Məhəbbət xanım və digər nümayəndələrimiz də  yanımızda idi.

Biz oraya gələndə iştirakçı uşaqların bir-birilə tanış olması çox maraqlı idi. Bir-birimizə öz ölkəmizin döş nişanını, bayrağını, gerbini hədiyyə edirdik. Ən azı on nəfərdən yeddisi Azərbaycanı tanıyırdı. Hesab edirəm ki, biz orada ölkəmizi təmsil edib mükafatlandırıldıqdan sonra Azərbaycan daha da çox tanındı.

- İstərsənmi xaricdə oxuyasan?

Orxan: - Azərbaycanda təhsilin səviyyəsi məni qane edir. Ona görə də istəyirəm ki, əvvəlcə Azərbaycanda seçdiyim ali məktəbə daxil olum, sonra Avropada - skandinav ölkələrindən birində, tutaq ki, Finlandiyada  və yaxud da Kanada dövlətində təhsilimi davam etdirim.

- Özünü o dövlətlərdə oxumağa hazır bilirsən?

Orxan: - Bizim o dövlətlərdə oxuya bilməməyimiz üçün birinci problem odur ki, oradakı ali məktəblərə 18 yaşından tez tələbə qəbul etmirlər. Bizim isə 18 yaşımız orta məktəbi bitirəndən hələ il yarım sonra tamam olacaq.

İkincisi, mən İnternetdə onların təhsil sistemi ilə maraqlanmışam, hələ ki özümü onların proqramına tam hazır hiss etmirəm. Ona görə də ilk ali təhsilimi öz respublikamızda ala-ala, həm də gələcək məqsədlərimi həyata keçirməkdən ötrü ciddi surətdə hazırlaşacağam.

Elxan: -  Yeri gəlmişkən, biz- Orxan da, mən də Kanadada oxumaq üçün seçim turunda iştirak etmişik və tələb olunan qədər bal toplayıb orada oxumaq üçün dəvətnamə də  almışıq. Ona görə də biz hər ikimiz  xaricdə  oxumaq üçün lazım olan proqramlar üzrə indidən hazırlaşırıq.

- Ana dilimizdən başqa hansı dilləri bilirsiniz?

Orxan: - Hər ikimiz rus və ingilis dillərini  normal səviyyədə bilirik.

- Bu dilləri öyrənmək üçün sizinlə xüsusi müəllimlər məşğul olub?

Elxan: - Xeyr. Biz hər iki xarici dili orta məktəbdə keçirilən proqram əsasında öyrənmişik və bu sahədə öz üzərimizdə də ciddi çalışmışıq.

Bayaqdan söhbətimizə diqqətlə qulaq asan Gülarə xanım  sonda öz ürək sözlərini dinləməyimi xahiş etdi. O, "Mən kimyaçıyam. Amma aspiranturada təhsilimi neft-qaz üzrə davam etdirmişəm. Hazırda texnika elmləri üzrə fəlsəfə doktoruyam.  Azərbaycanda bu gün təhsilin səviyyəsindən çox razıyam. Bununla bərabər, akademik Zərifə Əliyeva adına liseyin tədris səviyyəsini  həm bir ana, həm də bir elmi işçi  kimi həqiqətən  çox yüksəklərdə görürəm" - dedi.

- Elxan, Orxan, sizin hər ikinizə ən böyük arzum odur ki, dünyaya birlikdə gəldiyiniz kimi, təhsil və həyat  yollarında da həmişə birlikdə  addımlayasınız. Bütün arzularınıza çatasınız. Öz biliyinizlə, savadınızla cəmiyyətimizə, xalqımıza, respublikamıza layiqli övlad olasınız. Biz sizinlə fəxr edirik, biz sizə güvənirik,  Azərbaycanı kənarda tanıdan təhsilimizin  istedadlı nümayəndələri!  

 Beynəlxalq Mendeleyev Olimpiadasının bürünc mükafatçısı 

Beynəlxalq müsabiqələr, olimpiadalar, müxtəlif  elmi yarışlar şagirdlərin bilik səviyyəsini yüksəldən, onlarda özünə inam hissini artıran ən mühüm amillərdəndir. Bu günlərdə yolumu  Bakı Dövlət Universitetinin nəzdində 2007-ci ildə yaradılan "Gənc istedadlar" liseyindən saldım. Öyrəndim ki, liseydə təhsil alan şagirdlər 2008-ci ildən indiyə kimi hər il respublika fənn olimpiadalarında iştirak edirlər. Olimpiada  qalibləri  barədə  liseyin direktoru Qasım Hüseynov, direktor müavinləri Cabbar müəllim və Məleykə xanım  ağızdolusu danışdılar. Bu yazıda  liseyin  olimpiada qalibləri olan iki şagirdini oxucularımızla tanış edəcəyik.

Quluzadə Sona Adəm qızı 2011-2012-ci illərdə kimya fənni üzrə Respublika fənn olimpiadasında birinci yeri qazanıb.

Bilik yarışlarında əldə etdiyi yüksək nəticəyə görə Qazaxıstanın Astana şəhərində keçirilən Beynəlxalq Mendeleyev Olimpiadasında iştirak etmək hüququ qazanıb və həmin olimpiadadan üçüncü mükafatçı kimi qayıdıb. Dərs əlaçısıdır. İngilis və rus dillərini sərbəst bilir.

Sonanın söhbətini  dinləyirəm:

1996-cı il fevralın 23-də  Bakı şəhərində anadan olmuşam.

Yeddinci sinifdən təhsilimi "Gənc istedadlar" liseyində davam etdirirəm. Onu da deyim ki, məktəbə getdiyim ilk gündən bütün fənləri sevə-sevə oxumuşam. Doqquzuncu sinfə keçəndən sonra isə kimyaya daha çox diqqət göstərirəm. Çünki mən  ixtisas fənni kimi kimya elmini seçmişəm.

Ona görə digər dərslərimi də yüksək səviyyədə oxumaq şərti ilə kimya fənni ilə daha ciddi məşğul olmağa başlamışam. Kimya elminə  dərindən bələd olduqca, o, daha çox xoşuma gəlir. Bu elmin sirlərinə vaqif olduqca onun nə qədər maraqlı və gərəkli olduğunu görürəm...

Kimya dərsinə məhəbbət  mənə daha çox ailəmizdən  gəlib.  Mənim atam da kimyaçıdır. Özümdən böyük  iki qardaşım var. Onlardan biri məktəbdə oxuyanda kimya üzrə keçirilən olimpiadada qalib olmuşdu. Qardaşımın uğuru məndə həm böyük sevinc oyatmışdı, həm də kimya elminə olan diqqətimi daha da artırmışdı. Elə həmin amil mənim ixtisas seçimimi müəyyənləşdirdi. Kimya dərslərinə daha çox vaxt ayırmağa başladım.

Qardaşım  da məndən köməyini əsirgəmədi. O, mənə  kimyadan bilmədiklərimi həm  yorulmadan  başa saldı, izah etdi, öyrətdi, həm də  olimpiadalarda iştirak etməyin mahiyyətini açıqlayıb  məni də iştirakçı olmağa ruhlandırdı.

Beləliklə, dərslərimi arxa plana keçirməməklə, olimpiadalara da hazırlaşmağa başladım.

İki il - 2011 və 2012-ci illərdə keçirilən respublika fənn olimpiadalarında kimya fənni üzrə birinci yer qazandım. Əldə etdiyim yüksək nəticəyə görə 2012-ci ilin aprel ayında Qazaxıstanın Astana şəhərində keçirilən Beynəlxalq Mendeleyev Olimpiadasında iştirak etmək hüququ qazandım.  Beynəlxalq olimpiadalarda iştirak etmək ən böyük arzum idi. Mən həmin beynəlxalq müsabiqədə üçüncü mükafatçı oldum.

 Məktəbimizdə  kimya dərsi deyən Xamməd Əsədovun olimpiadada qalib gəlməyimdə əvəzsiz rolunu xüsusi qeyd etmək istəyirəm. O, seçdiyim ixtisas üzrə müəllimim olmaqla yanaşı, həm də  məni olimpiadaya hazırlaşdırdı. Xamməd müəllim kimya fənnini o qədər  maraqlı və səviyyəli keçir ki, biz şagirdlər tənəffüs vaxtının  necə tez gəlib çatdığına təəccüb edirik.

Mendeleyev olimpiadasına ilk hazırlaşmağa başladığım dövrdə bu hazırlıq prosesinin özü mənim üçün çox maraqlı  idi. Çünki kitabdan, məktəb kursundan öyrəndiklərimiz  dərslik proqramı həcmində idi.  Təbii ki, dərs proqramı ilə olimpiadada  tətbiq olunan  proqramın arasında müəyyən fərqlər vardı. Mən həm müəllimimin, həm də qardaşımın köməyi ilə kimyanın dərinliklərinə vardıqca, bu elmin sırf  həyatla, ətraf mühitlə, insanın özü ilə nə qədər sıx bağlı olduğunu  dərk edirdim. Kimya üzrə olimpiada turlarının həm də bir başqa sirli aləmi də var. Bir sualın cavabını tapmaq üçün bir mənbəni axtarırsan. Sonra o mənbədən keçid edirsən başqa bir mənbəyə, zəncirvari bir proses alınır.

Mən beynəlxalq olimpiadaya cəmi bir il hazırlaşdım və qalib oldum. Olimpiada başlanarkən ilk dəqiqələrim çox həyəcanlı keçdi. Sonra özümü ələ alıb soyuqqanlı olmağa çalışdım. Səbrlə, təmkinlə olimpiadanın tapşırıqlarını diqqətlə yerinə yetirməyə başladım. Olimpiada iki hissədən - həm  nəzəri turdan, həm də eksperimental turdan ibarət idi.

Üçüncü mükafatçı kimi öz adımı qaliblərin sırasında eşitdiyim an sevincim  yerə-göyə sığmırdı.

Mənim ən böyük arzum bilirsiniz, nədir?

Kimya üzrə elə kəşflərə, elə ixtiralara imza atım ki, sonunda Nobel mükafatçısı olum.

Liseyi bitirdikdən sonra Amerikada - Massaçusets Texnologiya İnstitutunda oxumaq, ali təhsil aldıqdan sonra isə yenə də vətənə qayıtmaq, respublikamızın daha da irəliləməsi yolunda öz bacarığımı əsirgəməmək niyyətindəyəm.

Bizim liseydə  savadlı, bilikli uşaqlar çoxdur. Mən istərdim ki, liseyimizin, o cümlədən  bütün ümumtəhsil məktəblərimizin şagirdləri, həm Azərbaycanda, həm də respublikamızdan kənarda keçirilən  müxtəlif bilik yarışmalarında  yaxından iştirak etsinlər. Çünki məhz belə yarışlar  şagirdlərin bilik və bacarıqlarını daha qabarıq üzə çıxarır, onlarda özlərinə inam hissini formalaşdırır.  

Respublika fənn olimpiadasının qalibi 

Abbasova Nərmin Bəxtiyar qızı 2012-ci ildə keçirilən respublika fənn olimpiadalarında Azərbaycan dili və ədəbiyyat fənni üzrə birinci yer qazanıb.

 Nərminin ürək sözləri:

1996-cı il yanvarın 10-da  Naxçıvan şəhərində doğulmuşam. Ailədə uşaqlardan böyüyü mənəm. Məndən kiçik bir bacım, bir də qardaşım var.

Mən birinci sinifdən yeddinci sinfə kimi Bakının Nərimanov rayonundakı 193 nömrəli orta məktəbdə  oxumuşam. Yeddinci sinifdən burada- BDU-nun nəzdində açılan "Gənc istedadlar"  liseyində təhsil alıram.  Bu məktəbə keçəndə əvvəlcə dərslər bir qədər mənə çətin göründü. Sonra rejimə uyğunlaşdım.

Müəllimlərimiz həddən artıq qayğıkeş, eyni zamanda tələbkardırlar. Bu, mənim üçün çox önəmli xüsusiyyətdir. Çünki şagird nə qədər bacarıqlı olsa da, gərək müəllim də şagirdin ürəyini ələ almağı, onun diqqətini  özündə cəmləşdirməyi bacarsın. Eyni zamanda bunu da  düşünürəm ki, müəllimlərimiz bizə  can yandırdıqları kimi, biz şagirdlər də  göstərilən etimadı doğrultmalı, dərslərimizə ciddi yanaşmalı, öyrənməyə hər zaman səy göstərməliyik.

Ümumiyyətlə, liseydə bizə dərs deyən müəllimlərimizdən çox razıyam.

Hazırda 11-ci sinifdə oxuyuram. Arzum ali məktəbə qəbul olmaq, hüquqşünas ixtisasına yiyələnməkdir. Ona görə hüquqşünas olmaq istəyirəm ki, insanlar arasında ədalətsizlik, haqsızlıq olmasın, hamı bir-birinin hüququna hörmətlə yanaşsın, hər zaman həqiqət zəfər çalsın.

Biz şagirdlərin daha da fəal olmağımızda müsabiqələrin, yarışların, olimpiadaların rolu əvəzsizdir. 2010-cu ildə ingilis dili üzrə olimpiadada iştirak etdim, ikinci yerə çıxdım.

2012-ci ildə keçirilən Respublika fənn olimpiadasında Azərbaycan dili və  ədəbiyyat fənni üzrə  birinci yerə çıxmışam. Eyni zamanda, həmin il ulu öndər Heydər Əliyevin anadan olmasının 89-cu ildönümü münasibətilə keçirilən inşa yazı müsabiqəsinin qalibi olmuşam. Mən müsabiqənin qalibi kimi diplomla, 200 manat pulla və  Bakıda keçirilən "Eurovision" mahnı yarışmasına bir ədəd biletlə mükafatlandırıldım.

Olimpiadalarda elə yüksək yerlər  tutanda  hər dəfə özümə güvəncim artır.

Mənim uğurlarıma həmişə ən çox sevinən atamın anası Həsrət nənəm dir. Çünki nənəm özü ibtidai sinif müəllimi işləyib, nənəm mənə ilk qələm tutmağı, hələ birinci sinfə getməmişdən  xeyli əvvəl oxumağı, yazmağı öyrətmişdi.

İndi ən ümdə məqsədim ali məktəbə Naxçıvanda  qəbul olmaqdır. Mənə  qələm tutmağı, yazıb-oxumağı  öyrədən nənəmin yanında qalıb, ali məktəbdə oxumaqdan gözəl nə ola bilər?

Mən Azərbaycan Respublikasının gənc vətəndaşı  kimi bugünkü təhsilimizin səviyyəsindən çox razıyam. Dərslərimizin çətinləşməsi heç vaxt məni qorxutmur. Hər zaman özümü doğrultmağa çalışıram.

Uşaq vaxtlarımda bir müddət üzgüçülüklə məşğul olmuşam. Amma indi vaxtımın demək olar ki, çox böyük hissəsini dərslərimə və mütaliəmə həsr edirəm. Son oxuduğum kitab "Qızılbaşlar" olub. Bu kitab məndə tariximizə məhəbbət, maraq, həmçinin vətəndaşlıq duyğuları oyatdı.

Bu gün torpaqlarımızın 20 faizindən çoxu erməni işğalı altındadır. Hər zaman ürəyimdə torpaqlarımızı azad edəcəyimiz  günün arzusu ilə yaşayıram. Torpaqları geriyə  almaq üçünsə,  bizdən təkcə güc və zor deyil, həm də  savad, bilik və səviyyə tələb olunur. 

Səhifəni hazırladı: Ellada UMUDLU

Copyright  ©  All Rights Reserved.
Created and supported by Mehman Shafagatov