|
|
· Ana səhifə· Rəsmi· Heydər Əliyev Fondu· Əmrlər, sərəncamlar· Təhsil Nazirliyində· Xəbərlər· Pedaqoji yazılar· Məktəblərimiz· Bizimlə əlaqə
|
ümumi təhsil sistemində islahatların yeni mərhələsi Azərbaycanın
ümumi təhsil sistemində islahatlar
yeni mərhələyə qədəm qoymuşdur.
Hazırda qazanılmış nailiyyətləri möhkəmləndirmək,
islahatın istiqamətləri üzrə
fəaliyyətləri genişləndirmək başlıca
vəzifə hesab olunur. İndiyədək həyata keçirilən
islahatyönümlü tədbirlərin mahiyyətinə aydınlıq
gətirilməsi və bu sahədə müəyyən
edilən perspektiv vəzifələrin açıqlanması
üçün Azərbaycan Respublikasının təhsil naziri,
"Kurikulum" jurnalının baş redaktoru, professor
Misir Mərdanova ictimaiyyəti maraqlandıran suallarla müraciət
etmişdik. Hörmətli nazirimizin həmin suallara cavabları
əsasında hazırlanmış müsahibəni oxuculara
təqdim edirik. - Hörmətli Misir müəllim,
Sizinlə 2009-cu ilin ilk ayında
görüşürük. Bu fürsətdən istifadə
edərək Sizi Yeni il münasibətilə ürəkdən
təbrik edir, Azərbaycan təhsilinin inkişafı
naminə gələcək fəaliyyətinizdə
yeni-yeni uğurlar arzulayırıq. ötən il bütün
sahələrdə olduğu kimi, ölkəmizin təhsil
həyatında da yaddaqalan mühüm hadisələr baş
vermişdir. İlk öncə istərdik
ki, bu
məsələlərə öz münasibətinizi
bildirəsiniz. - Səmimi təbrik üçün çox sağ olun.
Mən də, öz növbəmdə, bütün xalqımızı,
təhsil ictimaiyyətini Yeni il münasibətilə
səmimi-qəlbdən təbrik edirəm, ən xoş
arzularımı bildirirəm. Həqiqətən, 2008-ci il təhsil
tariximizə əlamətdar hadisələrlə zəngin
il kimi daxil olmuşdur. Bu ildə Azərbaycan Respublikasının
Prezidenti cənab İlham Əliyevin müvafiq
sərəncamlarına əsasən "Təhsil
sisteminin informasiyalaşdırılması üzrə Dövlət
Proqramı (2008-2012-ci illər)" və
"Azərbaycan Respublikasında yoxsulluğun azaldılması
və davamlı inkişaf Dövlət Proqramı (2008-2013-cü
illər)" təsdiq edilmiş, ölkəmizdə ilk
dəfə dövlət səviyyəsində "Ən yaxşı
ümumtəhsil məktəbi" və "Ən yaxşı
müəllim" müsabiqələri təşkil olunmuş,
Azərbaycan müəllimlərinin XIII qurultayı keçirilmişdir.
Eyni zamanda ölkəmizdə aparılan yeni dərslik
siyasətinin ilk nümunəsi kimi I siniflər üçün
dərslik komplektləri meydana çıxmış və
bunların əsasında ümumtəhsil
məktəblərinin I siniflərindən etibarən yeni
fənn kurikulumlarının tətbiqinə başlanmışdır.
ümumi təhsil sistemində həyata keçirilən islahatyönümlü
tədbirlərin davamı olaraq
Təhsil Sektorunun İnkişafı üzrə İkinci
Layihənin başlanması, "Kurikulum" və "İstedad"
jurnallarının işıq üzü görməsi də
məhz 2008-ci ilə təsadüf edir. Heydər Əliyev Fondunun prezidenti, YUNESKO
və İSESKO-nun xoşməramlı səfiri, millət
vəkili Mehriban xanım Əliyevanın təşəbbüsü
ilə Bakı şəhərində keçirilən "Dünyada
savadlılığın dəstəklənməsi" mövzusunda
YUNESKO-nun regional konfransı, İSESKO ilə birgə keçirilən
islam ölkələri ali təhsil və elm nazirlərinin IV
konfransı da 2008-ci ilin ən əlamətdar
hadisələrindəndir. Onu da qeyd etmək yerinə düşər
ki, ötən ildə 161 yeni məktəb binası tikilmiş,
129 məktəb əsaslı təmir olunmuş, 180
məktəb müasir avadanlıqlarla təchiz edilmiş, 236
məktəbin istilik sistemi yenidən qurulmuşdur. - Cənab nazir, 2008-ci ilin mühüm
hadisələrindən danışarkən yeni fənn
kurikulumlarının tətbiqinə başlanılmasını,
dərsliklərin hazırlanmasında müasir
mexanizmlərə istinad olunduğunu bildirdiniz. Etiraf
edək ki, bütün bunlar, bütövlükdə götürsək, ümumi
təhsil sistemində məzmun islahatları ictimaiyyəti
ciddi maraqlandıran məsələlərdir. Ona görə
də bu barədə bir qədər geniş danışmağınızı,
diqqətçəkən məqamlara aydınlıq
gətirməyinizi xahiş edirik. - Hər hansı bir təhsil
səviyyəsində (pilləsində) uğurlu
nəticənin əldə olunması, heç şübhəsiz,
həmin pillə üzrə təhsilin məzmununun nə
dərəcədə optimal və məqsədyönlü müəyyənləşdirilməsindən
birbaşa asılıdır. İctimai tələb,
cəmiyyətin inkişaf perspektivləri bütün dövrlərdə
təhsilin məzmunu ilə bağlı
vəzifələrin dəqiqləşdirilməsində
əsas amil olmuşdur. Bunun üçün uzağa getmək lazım
deyildir, ötən əsrin 20-30-cu illərindəki təhsil
proqramları ilə əsrin sonundakı təhsil proqramlarını
müqayisə etdikdə bunun canlı şahidi oluruq. Vaxt var
idi kütləvi savadsızlığın aradan qaldırılması
ən ümdə vəzifə sayılırdı, icbari
ibtidai, yeddiillik təhsilə keçid böyük qələbə
hesab olunurdu. XX əsrin 70-80-ci illərində linqafon
kabinetinin quraşdırılması məktəb üçün
əlamətdar hadisəyə çevrilirdisə, bu gün biz
təhsil müəssisələrinin kompüterləşdirilməsindən,
təhsil sisteminin informasiyalaşdırılmasından danışırıq.
Demək, dövrə, zamana uyğun olaraq tələblər
dəyişdikcə təhsil sisteminə olan
tələblər də dəyişmişdir. Başqa sözlə,
dövr, zaman sifarişçi, təhsil sistemi isə həmin
sifarişlərin bir növ icraçısıdır. Həm
də elə düşünmək olmaz ki, tələbata görə
təhsilin məzmunu həmişə optimal müəyyən
edilmişdir. Elmi-texniki tərəqqinin sürəti daim yüksələn
xətlə inkişaf edir. Burada inqilabi dəyişikliklər
tez-tez baş verir. Belə bir şəraitdə
təhsilin məzmununa nələr gətirilməlidir,
hansıları daha vacib sayılır sualları həmişə
gündəmdə olmuşdur. Bütün bunlara aydınlıq
gətirmək üçün eksperimentlərə də əl atılmışdır.
Müxtəlif illərin tədris planlarına diqqət
yetirsək, açıq-aşkar görünür ki, müəyyən dövrdə
şagirdlərin əmək
hazırlığına daha çox önəm verilmiş,
bəzi vaxtlar isə politexnik təlim diqqət
mərkəzində olmuşdur. Bütün bu axtarışlar,
eksperimentlər, şübhəsiz, daha təkmil bir sistem
yaratmağa, təhsilin məzmununu maksimum
səviyyədə dövrün tələblərinə uyğunlaşdırmağa
xidmət etmişdir. Lakin həmin proseslər bəzən
uğursuzluqlarla da nəticələnmişdir... - Belə hallar bəlkə də
təbiidir, hər bir axtarışın, sınağın
nəticəsi, yəqin ki, uğurlu ola bilməz... - Əlbəttə. Ancaq bilirsinizmi uğursuzluqlar
daha çox nə ilə əlaqədar idi?! Keçmiş
Sovetlər Birliyində eksperimentlər
mərkəzdəki ən yaxşı,
hərtərəfli təchiz edilmiş
məktəblərdə qoyulub sınaqdan keçirilirdi,
nəticələrin isə bütün SSRİ məkanındakı
məktəblərdə tətbiqi tələb olunurdu. Bu cür uyğunsuzluqlar bütövlükdə ümumi
təhsilin, həmçinin ayrı-ayrı fənlərin
məzmununun müəyyən edilməsində də özünü
göstərirdi... 70 ildən artıq bir müddətdə keçmiş
SSRİ məkanına daxil olan bütün respublikalar üçün
təhsilin məzmunu yalnız mərkəzdə hazırlanırdı.
Hamı ana dili və konkret respublikanın tarixindən başqa
digər əksər fənləri vahid
dərsliklər vasitəsi ilə tədris
etməyə məcbur idi. Əlbəttə, bu o demək
deyildir ki, sovet təhsil sistemi zəif sistem olmuşdur.
Sadəcə, bütün səlahiyyətlər bir
mərkəzdə cəmləşdirildiyi üçün
respublikalar təhsilin məzmunu ilə bağlı
məsələlərə müdaxilə etməkdən
məhrum olmuş, əsl imperiya siyasəti yürüdülmüşdür.
Beləliklə, müttəfiq respublikalarda, o cümlədən
də Azərbaycanda təhsilin məzmunu sahəsində
tədqiqatçı alimlərin və mütəxəssislərin
yetişməsi prosesinə ağır zərbə vurulmuş,
məzmunun milli mənəvi dəyərlər
zəminində formalaşmasına süni surətdə maneçiliklər
törədilmişdir. Ən acınacaqlı hal bu idi ki, o vaxtlar güclü
inkişaf etmiş ölkələrdəki təcrübəni
öyrənməyə heç cür imkan yaradılmırdı, bu
ölkələrdə hər nə varsa inkar olunmaqla yalnız
Sovet təhsil sisteminin üstünlükləri təbliğ
edilirdi. Beləliklə də, qarşılıqlı
əlaqələrdən məhrum olan sistem, necə
deyərlər, özü öz şirəsində qaynamağa
məhkum idi. Dünya təhsilində gedən
proseslərdən ayrı düşmüş sovet təhsil
sistemində bilavasitə məzmunla bağlı belə
bir konseptual ideya formalaşmışdı ki, tədris
olunan hər bir fənn daxilində mümkün qədər çox
bilik, məlumat, fakt verilməli və nəticə etibarı
ilə sovet məktəbinin yetirmələri hər şeydən
xəbərdar olmalı, daha geniş bilik əldə
etməlidirlər. Məhz buna görə də tədris
proqramları şişirdilir, dərsliklər bir sıra
hallarda zəruri olmayan, şagird üçün elə bir həyati
əhəmiyyət kəsb etməyən materiallarla yüklənirdi.
Diqqət mərkəzində bilavasitə nəzəri
biliklərin mənimsədilməsi dayandığı
üçün uşaqlara gələcək həyatlarında lazım
olan bacarıqların aşılanması sanki unudulurdu.
Ona görə də sonrakı illərdə aparılan
təhlillər bir daha sübut etdi ki, orta təhsil müddətində
şagirdlərin ayrı-ayrı fənlər üzrə aldıqları
bilik və məlumatların xeyli hissəsi müstəqil
həyatda praktik əhəmiyyət kəsb
etmədiyindən tez bir zamanda yaddan çıxır. Həmçinin
müəyyən edilmişdi ki, tədris proqramları mürəkkəb
olduğu üçün şagirdlər bir sıra
fənlərdən, xüsusilə də riyaziyyat, kimya,
biologiya, fizikadan təlim materiallarının 60 faizə
qədərini mənimsəyə bilmirlər. Uşaqların
təhsilə maraqlarının azalmasının,
təlimdən yayınmalarının
bir səbəbini də məhz bunda axtarmaq lazımdır.
Əsas səbəb isə, mənim fikrimcə, məzmun
standartlarının formalaşmaması idi. Pedaqoji
ədəbiyyatda, normativ-hüquqi sənədlərdə
standart, təhsil standartı terminləri işlənsə
də, bunlar mahiyyət etibarı ilə fənlərin
məzmununda öz ifadəsini tapmırdı. - Cənab nazir, Sizin bu geniş şərhinizdən
bir daha aydın olur ki, ölkəmizin ümumi təhsil
sistemində hazırda davam etməkdə olan məzmun
islahatları zamanın tələbindən irəli
gəlmişdir. - Tamamilə doğrudur. Azərbaycanda dövlət
müstəqilliyinin bərpasından sonra ölkədə
ictimai-siyasi mənzərənin, ideologiyanın, iqtisadi münasibətlərin
kökündən dəyişməsi təhsilin
məqsədlərinə, vəzifələrinə, onun
məzmunu ilə bağlı tələblərə
də yeni yanaşma tərzi, yeni baxışlar
formalaşdırdı. İnkişaf etmiş ölkələrin
təhsil sahəsində əldə etdikləri mütərəqqi
təcrübənin öyrənilməsi bu
məsələdə həlledici rol oynadı. 1999-cu ildən başlanan islahatlar, onun
istiqamətləri və əldə olunan uğurlu
nəticələr haqqında ötən müddət
ərzində çox danışılmışdır. Şübhəsiz
ki, həyata keçirilən tədbirlər
mərhələli xarakter daşıyırdı və
hər mərhələnin də öz məqsədləri,
vəzifələri vardır. Keçən 10 ilin yekununa
diqqət yetirsək, həqiqətən də dövrün,
zamanın tələblərinə görə müasir dünya
təcrübəsi əsas tutulmaqla ümumi təhsilin yeni
konsepsiyasının, yəni Milli Kurikulum sənədinin işlənib
hazırlanması, məqsəd və
vəzifələrin yeni təfəkkür baxımından
formalaşdırılması, fənlərin məzmununun
konseptual müddəalarının müəyyənləşdirilməsi
və fənn kurikulumlarının yaranması, məzmunda
standart məfhumunun reallığa çevrilməsi mühüm
nailiyyətlərdir. Azərbaycan hökumətinin
təsdiq etdiyi "Azərbaycan Respublikasında ümumi
təhsilin konsepsiyası (Milli Kurikulumu)"
sənədini, eləcə də bu konseptual
sənədin tələblərinə uyğun hazırlanıb
təsdiq olunmuş ibtidai siniflər üçün fənn
kurikulumlarını diqqətlə nəzərdən keçirən
hər bir şəxs ümumi təhsildə kök salmış
köhnə baxışlarla yeni yanaşmaların fərqini
dərhal başa düşə bilər. Təhsilin
əvvəlcədən müəyyən olunmuş
nəticələr və bunların əsasında formalaşdırılmış
dövlət tələbi olan məzmun standartları üzərində
qurulması məhz yeni pedaqoji təfəkkürün
təcəssümüdür. Milli Kurikulumda təsbit olunmuş ümumi
təhsilin hər bir pilləsi üzrə ümumi
nəticələr, bunlara görə hər bir
pillədə tədris olunan fənlər üzrə
nəticələr fənn kurikulumlarında siniflər üzrə
təlim nəticələrinin və standartların müəyyənləşdirilməsində
bir növ açar rolunu oynayır, məntiqi ardıcıllığın
gözlənilməsinə möhkəm zəmin yaradır. Təlim
nəticələri, başqa sözlə desək,
məqsədlərdir və onların konkret məzmun
standartları formasında ifadə edilməsi əldə
olunması nəzərdə tutulan bilik və bacarıqların
minimum həddini özündə ehtiva edir. Xarakterik cəhət
həm də odur ki, məzmun standartları özündə iki
əsas komponenti-bilik və fəaliyyət
komponentlərini birləşdirir. Bu standartların
fəaliyyət hissəsinin bacarıqlar şəklində
verilməsi isə biliklərin şagirdlər
tərəfindən həqiqətən
mənimsənilməsini nümayiş etdirmək
zərurəti ilə bağlıdır. Biliklərin nümayişi
prosesində şagirdlərin tələb edilən bacarıqlara,
məsələn, idraki (təhliletmə, müqayisəetmə,
əsaslandırma, əlaqələndirmə, modelləşdirmə,
planlaşdırma...), informativ-kommunikativ (izahetmə,
şərhetmə, təqdimetmə, təsviretmə, ünsiyyətqurma...),
psixomotor (oxumaq, yazmaq, saymaq, dəyişmək, hazırlamaq,
tərtib etmək, qurmaq...) bacarıqlara
yiyələnməsi səviyyəsi real surətdə üzə
çıxır. Əgər biliklərin
mənimsənilməsi müvafiq bacarıqların qazanılması
ilə müşayiət olunursa, təhsil artıq
mahiyyət etibarı ilə dəyərlər
kompleksinə çevrilir. Müasir kurikulumların şəxsiyyətyönümlüyünü
şərtləndirən başlıca amil də məhz
bu cəhətdir. Fənlər üzrə təlimin
məzmununun nəticə standartlarında öz əksini
tapması çərçivə xüsusiyyətinə malik olmaqla
konkretlik yaradan əlamətdir. Buna görə də
dərslik və müəllimlər üçün vəsaitləri
hazırlayan mütəxəssislər istəsələr
belə standartların tələbindən kənara çıxa
bilməzlər. Nəticədə isə dərslik və
vəsaitlərin artıq materiallarla yüklənməsi
ehtimalı minimuma enir. Məlum olduğu kimi, yeni fənn
kurikulumları bu dərs ilindən I siniflərdən başlayaraq
tətbiq edilir. Digər siniflərdə isə təlim
ənənəvi qaydada tədris proqramları əsasında
həyata keçirilir. Kurikulumlarla müqayisədə tədris
proqramları yalnız fəsil, bölmə və mövzulardan,
tədrisə ayrılan saatlardan ibarətdir. Şagirdlərin
bilməli və bacarmalı olduğu
məsələlər çox ümumi şəkildə
verilmişdir. Bu sənədlərdə nə təlim
nəticələri, nə də standartlar öz əksini
tapmamışdır. Ona görə də dərslik müəllifləri
zəruri olub olmamasına baxmayaraq, öz mülahizələrinə
görə istədikləri bölmə və mövzuları
dərsliklərə daxil edirlər. İndiyədək mövcud
olan variativ dərsliklərdə belə vəziyyət
daha qabarıq nəzərə çarpır.
Məsələn, vaxtilə belə bir fakt aşkara çıxarılmışdı
ki, tədris planında həftədə 1 saat vaxt ayrılan
fənnə 400 səhifədən
ibarət dərslik yazılmışdı. Şübhəsiz,
sonradan onun həcmi azaldıldı, müəyyən dəyişiklik
aparıldı. Lakin belə vəziyyətin yaranması,
əlbəttə ki, standartların olmamasının
nəticəsi idi. Mən bir daha xatırlatmaq istərdim
ki, yeni yanaşmaya görə hər bir fənn üzrə müəyyənləşdirilən
bölmə və mövzular təsadüfi xarakter daşıya
bilməz, bunlar standartlarda nəzərdə tutulmuş
məzmunun reallaşdırılması üçün bir
vasitədir, başqa sözlə, bölmə və mövzular
şəxsi rəy və mülahizəyə görə deyil,
məhz standartların tələbi əsasında müəyyən
edilir, bu prosesdə standartlar, bir növ indikator rolunu oynayır.
Onu da qeyd edim ki, fənn kurikulumlarında təlim
nəticələri və məzmun standartları ilə
yanaşı, eyni zamanda təlim strategiyaları,
fəndaxili və fənlərarası inteqrasiya
cədvəlləri, qiymətləndirmə standartları
öz əksini tapmış, fənnin məqsədləri
açıqlanmış, fənnin tədrisinin
zəruriliyi əsaslandırılmışdır. Bununla
da həmin kurikulumlar təlim fəaliyyətində ən
vacib hesab olunan parametrləri özündə birləşdirməklə
konseptual xarakterli bir sənəd kimi meydana çıxmışdır. - Məzmunla bağlı yeni yanaşmalar,
bunların reallaşdırılması üçün böyük
zəhmətlə ərsəyə gətirilən
sənədlər və onların tətbiqi, heç şübhəsiz,
ciddi maarifləndirmə tədbirlərinin aparılmasını
tələb edir. Bu barədə Sizin fikirlərinizi
bilmək maraqlı olardı. - ümumiyyətlə, bütün yeniliklərin,
nəzəri ideyalardan tutmiş onların tətbiqi yollarına
qədər əhatə olunan məsələlərin
ictimaiyyət arasında geniş təbliği çox vacibdir,
mən deyərdim ki, islahatların uğurla həyata keçirilməsi,
bu prosesdə süni maneələrin yaranmaması üçün başlıca
amillərdən biridir. İlk vaxtlar belə güman edilirdi
ki, dünya təcrübəsində sınaqdan çıxmış
ideyaların, müasir təhsil modellərinn tətbiqi
elə də ciddi fikir ayrılıqlarına səbəb
olmayacaqdır. Lakin işin gedişində aydın oldu ki,
hətta nüfuzlu hesab edilən bəzi təhsil mütəxəssislərinin
özləri belə yenilikləri qəbul etmək
istəmir, bu bir yana qalsın, pedaqoji ictimaiyyətdə çaşqınlıq
yaratmağa çalışırdılar. Onların bir çoxu
isə elə əvvəldən seyrçi mövqe tutdular, bu gün
də gedən proseslərdən kənardadırlar. Halbuki
neçə-neçə titullara sahib həmin alimlərdən biz
çox şey gözləyirdik. Əlbəttə, köhnə təhsil
ideologiyasından ayrılaraq yenilikləri
birdən-birə qəbul etmək çox çətindir. Ancaq
həyat inkişafdadır və zamanın nəbzini tutub
onun tələblərinə uyğunlaşmaq
zərurəti bütün dövrlərdə təqdirəlayiq
keyfiyyət hesab olunmuşdur. Əslində, bütün
yeniliklərə, islahatlara aparan yol insanların
təfəkküründən keçir. Meydana çıxan yeni ideyalar dünyagörüşünə
çevrilməzsə, onların həyata keçirilməsi mümkün
ola bilməz. Bu mənada Azərbaycanın ümumi
təhsil sistemində islahatlara başlanandan
indiyədək kurikulum anlayışının,
təhsilin məzmununa verilən müasir
tələblərin, yeni təlim strategiyalarının
və qiymətləndirmə mexanizmlərinin
mahiyyətinin pedaqoji ictimaiyyət arasında izahı
və təbliği prosesini, obrazlı şəkildə
desək, daşlı-kəsəkli
çətin bir yola bənzətmək olar. Bununla belə,
başlanğıc dövrlə müqayisədə bu
sahədə nailiyyətlərin ilbəil artması göz
qabağındadır. Yerlərdə keçirilən müzakirələr,
seminar və konfranslar, ibtidai sinif müəllimləri və
təhsil şöbələrinn əməkdaşları,
məktəb rəhbərləri üçün ardıcıl
təşkil edilən öyrədici kurslar artıq öz
bəhrəsini verməkdədir. Son vaxtlar pedaqoji
mətbuatda müəllimlərin, təhsil şöbələri
və məktəb rəhbərlərinin metodik yazılarla
çıxış etməsi, yeni dərsliklər əsasında
məktəblərdə silsilə nümunə
dərslərinin təşkili belə düşünməyə
zəmin yaradır. Lakin əldə olunan
nailiyyətlər heç kimi arxayınlaşdırmamalıdır.
Biz çalışmalıyıq ki, kurikulum islahatlarının
mahiyyəti və əhəmiyyəti, onun tətbiqi
mexanizmləri bütün müəllimlərə və təhsili
idarə edən şəxslərə aydın olsun. Bu
mənada ümumi təhsilə rəhbərlik edən bütün
qurumlar, xüsusilə də yerli təhsil orqanları,
məktəb rəhbərləri bu vacib
məsələni diqqət mərkəzində saxlamalıdırlar.
Biz məntiqi cəhətdən tələbimizi belə
formalaşdırmışıq ki, yeni kurikulumların
tətbiqində hər hansı bir müəllimin uğursuzluğu
bilavasitə yerli təhsil orqanlarının, onların
metodkabinetlərinin və məktəb
rəhbərlərinin məsuliyyətsizliyinin
nəticəsi kimi qiymətləndiriləcəkdir. - Hörmətli Misir müəllim, bir
qədər əvvəl Siz yeni dərsliklər
məsələsinə toxundunuz. İctimaiyyətin
diqqət mərkəzində olduğu üçün bir
qədər ətraflı məlumat verməyinizi xahiş
edirik. - ölkəmizdə həyata keçirilən
yeni dərslik siyasəti, birmənalı olaraq, ümumi
təhsildə aparılan islahatların mühüm bir
istiqamətini təşkil edir. Artıq 2008-ci ildə başa
çatmış Təhsil Sektorunun İnkişafı
Layihəsinin birinci komponenti, yəni "ümumi orta
təhsilin keyfiyyəti və onun real tələbatlara uyğunluğu"
komponenti çox dəqiqliklə düşünülmüş,
"Kurikulum islahatı", "Müəllim hazırlığı"
"Dərsliklər və dərs vəsaitləri"
alt-komponentlərindən ibarət formalaşdırılmışdı.
Məntiq isə bundan ibarət idi ki, kurikulum məzmunca
dəyişilirsə, müəllim hazırlığı
metodologiyası da dəyişməlidir, yeni məzmun yaranırsa,
onu köhnə dərsliklərlə tədris etmək olmaz,
mütləq kurikulumun tələbinə cavab verən
dərsliklər hazırlanmalıdır. Bununla yanaşı,
həm də qərara alındı ki,
dərsliklərin hazırlanması qaydalarında da
dəyişikliklər aparılsın və müasir dünya
təcrübəsinə uyğunlaşdırılsın. Ona
görə təyin olunmuş beynəlxalq məsləhətçinin
də tövsiyələri nəzərə alınmaqla yeni
dərslik siyasəti sənədi hazırlandı və
sənədin tətbiqi Azərbaycan hökuməti ilə razılaşdırıldı.
Beləliklə, ölkəmizdə dərslik hazırlığının
müasir modelinə keçid prosesi başlandı. Yeni dərslik siyasətində ən vacib
cəhətlərdən biri də nəzərdə
tutulan dərslik komplektlərinin konkret müəllifə
(yaxud müəlliflər qrupuna) verilən sifarişə görə
deyil, nəşriyyatlarla müəlliflər arasında bağlanmış
müqavilə əsasında hazırlanmasıdır. Həm
də bu komplektləri qiymətləndirmək üçün
Təhsil Nazirliyində ilk dəfə olaraq görkəmli
alimlərdən və nüfuzlu təhsil mütəxəssislərindən
ibarət Dərslikləri Qiymətləndirmə Şurası
(DQŞ) yaradılmışdır. Şuraya məşhur
Moskva Dövlət Universitetinin məzunu, BDU-nun dosenti,
psixologiya elmləri namizədi, Azərbaycan Respublikası
Prezidenti Yanında Təhsil Komissiyasının üzvü, Müasir
Təhsilə və Təlimə Yardım Mərkəzi
qeyri-hökumət təşkilatının Proqram direktoru
E.Kazımzadə sədrlik edir. Prosedur belə müəyyənləşdirlib
ki, hazırlanmış komplektlər əlyazması şəklində
DQŞ-yə təqdim olunur və xüsusi qaydada şifrləndikdən
sonra fənlər üzrə qiymətləndirməni
həyata keçirən işçi qruplarına verilir. Yekun
rəyə görə daha çox bal toplamış maliyyə
təklifi daha sərfəli olan dərslik komplekti qalib
hesab edilir. DQŞ və onun nəzdindəki işçi
qrupları tam sərbəst və müstəqil
fəaliyyət göstərir, onların işinə heç kim
müdaxilə etmir. Yəni müdaxilə imkanı heç mümkün
də deyildir. Ona görə ki, həmin prosesdə
məxfilik son dərəcə yüksək şəkildə
gözlənilir. Bu dərs ilində I siniflərin
istifadəsinə verilmiş dərslik komplektləri
tətbiq edilən yeni modelin ilk nümunələridir. Məqsədimiz müasir yanaşmalar
əsasında hazırkı tələblərə cavab
verən, ictimaiyyəti
qane edən, müəllimləri yaradıcı
fəaliyyətə, şagirdləri səmərəli
təhsil almağa istiqamətləndirən keyfiyyətli
dərslik komplektlərinin meydana çıxmasına optimal
şərait yaratmaqdan ibarətdir. Təəccüblü
də olsa, dərslik komplektlərinin
qiymətləndirilməsində proteksiya hallarına yol
verildiyini iddia edənlər də tapılır. Tam
əminliklə bildirmək istəyirəm ki, belə
fikirlərin heç bir əsası yoxdur, bunlar yalnız
ictimaiyyəti çaşdırmaq, islahatlara qara yaxmaq
məqsədi daşıyır. Əgər o cür hallar
olacaqdısa, bu qədər mürəkkəb mexanizm qurmaq
nəyə lazım idi?! Onu da deyim ki, dərslik
komplektlərinin müsabiqə qaydasında hazırlanması
prosesi elmi-nəzəri və praktik cəhətdən hazırlıqlı,
dərslik yaradıcılığı sahəsində
səriştəyə malik, müasir düşünməyi
bacaran, lakin indiyədək bizim tanımadığımız
xeyli sayda mütəxəssisi meydana çıxardı. Müsbət
haldır ki, onların arasında məktəb müəllimləri
üstünlük təşkil edir. Demək, biz
gələcəyə ümidlə baxa bilərik və güman
edirəm ki, sonrakı mərhələlərdə
belə şəxslərin sayı daha artıq olacaqdır.
Bu cür vəziyyət isə bəzi adamların özləri
haqqında süni şəkildə yaratdıqları
əvəzolunmaz mütəxəssis obrazı haqqında
təsəvvürləri heçə endirir. Təhsil Nazirliyi məktəblərdə
yeni dərslik komplektlərinin tətbiqi prosesini
diqqətlə izləyir. Bizim üçün hər bir müəllimin,
məktəb rəhbərlərinin, hər bir pedaqoji
kollektivin rəyi çox önəmlidir. İndiyədək
yerlərdə keçirilmiş müzakirələrin
nəticələri, pedaqoji mətbuatda dərc olunmuş
yazılar onu göstərir ki, bu komplektlər maraqla və
rəğbətlə qarşılanır,
əvvəlkilərlə müqayisədə yeni
dərsliklərin üstünlükləri xüsusi qeyd edilir. Lakin bu
o demək deyil ki, həmin dərsliklər tam təkmildir,
nöqsanlı cəhətləri yoxdur. Onlar yeni kurikulumlar
əsasında yazılan, müəyyən edilmiş
məzmun standartlarının reallaşdırılmasını
ehtiva edən ilk təcrübələrdir. Bu isə indiki
mərhələdə o qədər də sadə
məsələ deyildir. Ona görə də müəyyən
nöqsan və çatışmazlıqların olması
təbiidir. Şübhəsiz, həmin dərsliklər, müəllim
üçün vəsaitlər tənqidi rəy və
təkliflər nəzərə alınmaqla ilbəil
təkmilləşdiriləcək, keyfiyyət
səviyyəsi yüksəldiləcəkdir. Ən əsası
odur ki, dünya təcrübəsində tətbiq olunan mütərəqqi
mexanizm dərslik yaradıcılığı
sahəsində fəaliyyətimizin əsasına çevrilmiş
və artıq dönməz xarakter almışdır. Dərsliklərdən danışarkən
bir məsələyə də diqqəti cəlb etmək
istərdim. Şübhəsiz, dərslik təlim
prosesində müəllimin fəaliyyətini
istiqamətləndirən, şagirdləri biliklər
aləminə aparan ən zəruri vəsaitlərdən
biri hesab olunur. Lakin mənə elə gəlir ki, biz onun
rolunu həddən artıq şişirdirik. öz işini
tələb olunan səviyyədə qurmaq üçün müəllimə
dərsliklə yanaşı, müxtəlif variantlı çoxlu
sayda metodik vəsaitlər, tövsiyə materialları lazımdır
ki, biz bunu, demək olar ki, arxa plana keçirmişik. Halbuki
inkişaf etmiş ölkələrdə bu
məsələyə daha çox diqqət yetirilir. Yaxud da,
məgər şagirdlər, xüsusilə də yuxarı
sinif şagirdləri yalnız dərsliklərdəki
məlumatlarla kifayətlənməlidirlər?! Axı biz
indiki dövrdə şagirdlərə
"öyrənməyi öyrətməyi" qarşımıza
məqsəd qoymuşuq, onlarda məlumatlanmaq,
məlumatları təhlil, müqayisə və təsnif
etmək, onları ümumiləşdirmək və zəruri
olanları seçə bilmək bacarıqlarının formalaşdırılmasını
kurikulumlarda əsas vəzifələrdən biri kimi müəyyənləşdirmişik.
Demək, müəllim şagirdlərə
dərsliklərdə yazılanları istiqamət götürməklə
onların əsasında yeni biliklər almağı
təlqin etməlidir. Bunun üçün isə layihələr,
kataloqlar, müntəxəbatlar, kompüter proqramları formasında
əlavə təlim vəsaitləri, o cümlədən
elektron tədris vəsaitləri hazırlanmalıdır.
Heç eşitmisiniz ki, metodik vəsaitlərin, əlavə
təlim materiallarının hazırlanması ilə bağlı
mütəxəssislər arasında rəqabət yaransın?!
Əlbəttə, yox. Rəqabət yalnız
dərsliklərlə əlaqədardır. çünki
dərsliklərin çapına dövlət tərəfindən
maliyyə vəsaiti ayrılır. Əlavə
təlim-tədris materiallarının hazırlanması,
nəşri və yayılması üçün isə maliyyə
vəsaiti nəzərdə tutulmur. Ona görə də bu
vəsaitlər elə səviyyədə hazırlanmalıdır
ki, müəllimlər, məktəb rəhbərləri
onların potensial sifarişçilərinə çevrilsinlər.
Belə məsuliyyəti isə hər müəllif öz üzərinə
götürmək iqtidarında deyildir. Heç şübhəsiz, dövrün
tələblərinə cavab verən məzmunun müəyyənləşdirilməsi,
keyfiyyətli dərsliklərin yaradılması ilə
məsələ bitmiş hesab edilmir. Ən vacib problem bu
məzmunu reallaşdıran, həmin
dərsliklərlə işləməyi bacaran müəllimlərin
hazırlanmasıdır. Mən bir qədər
əvvəl xatırlatdım ki, ötən layihədə
"Müəllim hazırlığı" "Kurikulum
islahatı", "Dərsliklər və dərs
vəsaitləri" alt-komponentləri ilə üzvi
surətdə bağlanan zəruri alt-komponent kimi
nəzərdə tutulmuşdu. Biz indiki halda hazırda ibtidai
siniflərdə işləyən müəllimlərin
kurikulum və yeni dərsliklərin tətbiqi
sahəsində bacarıqlarının artırılması
barədə danışıb fikirləşirik, həmin
istiqamətdə ən zəruri tədbirləri həyata
keçiririk. Qeyd etdiyimiz alt-komponent çərçivəsində
isə daha qlobal məsələlər öz əksini tapmışdır.
Buraya həm ilkin müəllim hazırlığı,
eləcə də işləyən müəllimlərin
əlavə təhsili sahəsində islahatyönümlü
tədbirlər daxil edilmişdi. ötən müddətdə müəllim hazırlığı
sisteminin yenidən qurulmasına, onun tələb olunan müasir
səviyyəyə yüksəldilməsinə yönəlmiş
Təhsil Nazirliyinin hazırladığı
"Fasiləsiz pedaqoji təhsil və müəllim hazırlığının
konsepsiya və strategiyası" sənədi
Azərbaycan hökuməti tərəfindən təsdiq
olunmuşdur. Eyni zamanda bu sənədin
tələblərinə uyğun surətdə ibtidai sinif
müəllimlərinin hazırlığını təmin
edən yeni kurikulumlar tərtib olunmuş və onlar
eksperiment qaydasında 3 pilot ali təhsil müəssisəsində
- Azərbaycan Dövlət Pedaqoji Universiteti, Azərbaycan Müəllimlər
İnstitutu və Gəncə Dövlət Universitetində
tətbiq edilir. Bunlarla yanaşı, müəllimlərin
praktik hazırlıqlarının, pedaqoji ünsiyyət
və idarəetmə bacarıqlarının formalaşmasına
xidmət göstərən və Azərbaycan təhsili
üçün tamamilə yeni olan təhsilin əsasları
fənninin dərsliyi üzərində işlər artıq
başa çatdırılmaqdadır. Müəllim hazırlığı
sistemində pedaqoji işçilərin əlavə
təhsili-ixtisasartırma və yenidənhazırlanma
təhsili xüsusi yer tutur. Fasiləsiz təhsilin mühüm
komponenti olan əlavə təhsilin forma və məzmunca
yeniləşdirilməsi istiqamətləri bayaq qeyd etdiyim
konseptual sənəddə ətraflı işıqlandırılmışdır.
Son vaxtlar əlavə təhsilin keyfiyyətcə yaxşılaşdırılması
sahəsində Azərbaycanda fəaliyyət göstərən
bəzi beynəlxalq təşkilatlarla, o cümlədən
YUNİSEF, Britaniya Şurası, Müasir Təhsil və
Tədrisə Yardım Mərkəzi və digər
qurumlarla birlikdə bir sıra əməli tədbirlər
həyata keçirilsə də, həmin sənədin müddəalarının
praktik fəaliyyətdə reallaşdırılması
üçün çox ciddi işlər görülməlidir. Bizi düşündürən
əsas məsələ ixtisasartırma təhsilini müəllimlərin
maraqlarına, tələbatlarına uyğun qurmaqdan
ibarətdir. İxtisasartırma təhsilinin məzmunu
yerlərdə ehtiyac ödənilmədən müəyyən
edilirsə, bu, son nəticədə formalizmə
gətirib çıxarır. Hesab edirəm ki, ixtisasartırma
təhsilinin əsasını pedaqoji innovasiyaların, müasir
təlim strategiyalarının tətbiqi, qabaqcıl
təcrübənin təbliği təşkil etməlidir.
Əgər müəllim ixtisasartırma kurslarında ali
məktəbdə öyrəndiklərinin təkrarını
eşidəcəksə, belə kurslar onu heç vaxt cəlb
etməyəcəkdir. Həm də hesab edirəm ki, orta
ixtisas təhsilli müəllimlər üçün həmin kurslar
onların elmi-nəzəri və metodiki hazırlığını
dövrün tələbləri səviyyəsində təmin
edən kurikulumlar əsasında ayrıca keçirilməlidir. - Cənab nazir, yeni kurikulumların
yaranması ilə əlaqədar şagird
nailiyyətlərinin qiymətləndirilməsi üzrə müasir
modelin müəyyən edilməsi də hazırda aktual
vəzifə kimi qarşıda dayanır. Bu barədə
Sizin mülahizələriniz geniş ictimaiyyət üçün
maraqlı olardı. - çox təəssüf ki, Sovet təhsil
sistemində şagirdlərin təlim
nəticələrinin qiymətləndirilməsinə
səthi münasibət bəslənilmiş, əslində
qiymətləndirmə formal xarakter daşımışdır.
Nəyi qiymətləndiririk və nə üçün
qiymətləndiririk sualı, düzünü desək, təhsil mütəxəssislərini
dərindən düşündürməmişdir. "Şagird nailiyyətlərinin
qiymətləndirilməsi" pedaqoji anlayış kimi
təhsil leksikonuna yaxın illərdə daxil olmuşdur.
Uzun müddət pedaqoji aləmdə "şagirdlərin
bilik, bacarıq və vərdişlərinin
qiymətləndirilməsi" anlayışı işlədilmişdir.
Bununla belə, qiymətləndirmə dedikdə, bir qayda
olaraq, şagirdlərin gündəlik (cari)
qiymətləndirilməsi başa düşülmüşdür.
Belə qiymətləndirmə növü isə həddən
artıq zərərlidir və mahiyyət etibarı
ilə heç bir əhəmiyyət kəsb etmir.
Təsəvvür edin ki, şagird, məsələn, kimya
fənnindən dərs ilinin birinci yarısında iki
dəfə qiymət almış və onun yarımillik
qiyməti həmin iki qiymətin əsasında çıxarılmışdır.
Halbuki yarımil ərzində kimyadan xeyli mövzu keçilir.
Belə çıxır ki, bütövlükdə yarımillik mövzuların
şagird tərəfindən öyrənilib
mənimsənilməsi vəziyyəti müəyyən
olunmamış qalır. Bir qədər ətraflı
təhlil aparsaq görərik ki, hər hansı bir
fəndən dərs ili ərzində bir neçə
(tədris planındakı həftəlik saatların miqdarına
görə 2-3, 3-4 yaxud 5-6) qiymət alan şagird imtahana buraxılır.
Bu yerdə haqlı sual meydana çıxır: illik təlim
materiallarının heç olmasa 60-80 faizinin
mənimsənildiyinə əminlik, etibarlı əsas
yoxdursa, həmin şagirdi necə və hansı
məntiqlə sinifdən-sinfə keçirmək və ya
imtahana buraxmaq olar?! Diqqətə çatdırdığım bu
fikirlər neçə ildən bəri apardığımız
müşahidə və təhlillərin, qabaqcıl müəllim
və məktəb rəhbərləri ilə keçirdiyimiz
diskussiyaların nəticəsində gəldiymiz
qənaətlərdir. Bu sahədə bir neçə inkişaf
etmiş ölkənin təcrübəsini də öyrənmişik.
Bütün bunların yekunu olaraq Təhsil Nazirliyi
tərəfindən "Şagird nailiyyətlərinin
qiymətləndirilməsi konsepsiyası" adlı
sənəd hazırlanmış və bu yaxınlarda
Azərbaycan hökuməti həmin sənədi təsdiq
etmişdir. Şagird nailiyyətlərinin
qiymətləndirilməsi çox geniş və
əhatəli prosesdir. Bu proses sadəcə şagirdin nail
olduğu təlim nəticələrinin səviyyəsini
müəyyənləşdirməyə deyil, bütövlükdə
təhsilin keyfiyyətinin yülsəldilməsinə
xidmət edir. Başqa sözlə, qiymətləndirmə
keyfiyyəti idarə edən mühüm bir amil kimi meydana çıxır. Davamlı və dinamik xarakter daşıyan
şagird nailiyyətlərinin qiymətləndirilməsi
prosesində şagirdlərin fəaliyyətlərinin daim
nəzarətdə saxlanılması, onların
irəliləyişlərinin, yaxud
geriləmələrinin izlənilməsi və bu
məqsədlə monitorinqlərin aparılması ciddi
tələb kimi qarşıya qoyulur. Məhz həmin
monitorinqlərin nəticələri təlim prosesinin
optimal qurulması, müəllimlərin işinin
təkmilləşdirilməsi, habelə kurikulumlarda və
dərsliklərdə zəruri dəyişikliklərin
olunması haqqında müvafiq qərarlar qəbul
etməyə imkan verir. Göründüyü kimi, qiymətləndirmə
məsələlərinə yeni yanaşmanın meydana
gəlməsi məktəbdaxili qiymətləndirmənin
də forma və məzmunca dəyişdirilməsini
tələb edir. Biz
yalnız qiymət almaq naminə oxumağı şərtləndirən
cari qiymətləndirmədən imtina etməklə üzərlərinə
düşən funksiyalara münasibətdə həm şagirdlərin,
eləsə də müəllim və məktəb
rəhbərlərinin məsuliyyətini yüksəldən
xüsusi qiymətləndirmə formasının
tətbiqinə nail olmağı qarşıya
məqsəd qoymuşuq. Hazırda belə bir
qiymətləndirmə modelinin hazırlanması üzrə
işlər başa çatdırılmaqdadır. Bir məsələni də qeyd etmək
istərdim. Bildiyiniz kimi, yeni fənn kurikulumlarında
məzmun standartları ilə yanaşı,
qiymətləndirmə standartları da öz əksini tapmışdır.
Həmin standartlar məzmun standartlarında ifadə edilmiş
təlim nəticələrinə şagirdlərin hansı
səviyyədə nail olmalarını
qiymətləndirməyə xidmət edir. Bununla
əlaqədar dünya təcrübəsinə uyğun
surətdə qiymətləndirmənin hazırda 4
səviyyədə aparılması təklif edilmişdir.
1 və 2-ci səviyyələr əksər şagirdlər,
3 və 4-cü səviyyələr isə müvafiq olaraq
istedadlı və daha istedadlı şagirdlər üçün
nəzərdə tutulur. Bununla belə, etiraf etmək lazımdır
ki, məzmun standartlarının reallaşdırma
səviyyəsini əks etdirən bu cür
qiymətləndirmə standartlarının hazırlanması
və tətbiqi sahəsində kifayət qədər bu
səriştəyə malik olmaq üçün daha ciddi çalışmaq,
toplanmış təcrübəni daha da artırmaq
tələb olunur. Ona görə də ayrı-ayrı
fənlər üzrə bu gün üçün müəyyən edilmiş
qiymətləndirmə standartlarının növbəti
illərdə qismən dəyişdirilməsi, onların
üzərində dəqiqləşdirmələr aparılması
təbii qəbul olunmalıdır. Eyni zamanda standartlarda
təsbit olunmuş biliklər daşıdıqları
mahiyyətə görə 3 kateqoriyaya (deklarativ, prosedural,
kontekstual) bölündüyündən onların reallaşdırılması
üzrə tələb edilən bacarıqlar da fərqli müəyyən
edilir. Məsələn, deklarativ biliklər
bilavasitə yaddaşa əsaslanır, zəruri
informasiyaların, təriflərin, terminlərin
mənimsənilməsini nəzərdə tutur. Ona görə
də bu proses "bilmə" və "anlama"
fəaliyyətləri ilə əlaqədar olur. Prosedural
biliklər tətbiq, kontekstual biliklər isə tədqiqatçılıq, yaradıcılıq
fəaliyyəti ilə bağlıdır. Göründüyü kimi,
biliklərə görə fəaliyyətin, necə
deyərlər, xüsusi çəkisi müxtəlif olduğundan
onların hamısını 4 səviyyə ilə
qiymətləndirməyə bəlkə də ehtiyac
yoxdur. Bu mənada axtarışların və
tədqiqatların genişləndirilməsi çox vacibdir.
Həm də fənlər üzrə məktəbdaxili
qiymətləndirmə ilə standartların
mənimsənilməsi səviyyəsinin
qiymətləndirilməsi arasında məntiqi
əlaqəni ehtiva edən sxem-cədvəlin müəyyən
olunmasına, yəqin ki, ehtiyac vardır. Belə olan halda
şagirdlərin təlim nəticələrinin məzmun
standartlarının tələblərinə cavab
verməsi vəziyyəti daha aydın görünər. - Cənab nazir, Təhsil Sektorunun İnkişafı
üzrə İkinci Layihənin icrasına artıq başlanılmışdır.
Bu layihədə kurikulum islahatları, ümumiyyətlə, bu
prosesin davam etdirilməsi istiqamətləri necə müəyyən
olunmuşdur? - İkinci layihədə bu
məsələlər "Kurikulum islahatının davam
etdirilməsi və kurikulumun tətbiqinə
dəstək" alt-komponenti çərçivəsində
həyata keçiriləcəkdir. Bildiyiniz kimi, 2008-ci ilin
noyabrında Bakı şəhərində Dünya Bankının
nümayəndələrinin iştirakı ilə
layihənin başlanmasına həsr olunmuş 2-günlük
seminar keçirilmiş, layihəni əhatə edən bütün
alt-komponentlər, eləcə də kurikulum islahatı
ilə bağlı alt-komponent üzrə nəzərdə
tutulan tədbirlər geniş şərh edilmişdir. Birinci layihədə kurikulum islahatları
yalnız ümumi təhsil sistemini əhatə edirdi. İkinci
layihədə isə bu alt-komponent xeyli genişləndirilmiş,
burada məktəbəqədər təhsil və texniki
peşə təhsilində də kurikulum islahatlarının
reallaşdırılması nəzərdə tutulmuşdur.
Həmin tədbirlər bilavasitə möhtərəm
Prezidentimiz İlham Əliyevin müvafiq sərəncamları
ilə 2007-ci ildə təsdiq edilmiş
məktəbəqədər təhsilin yeniləşdirilməsi,
texniki peşə təhsilinin təkmilləşdirilməsi
sahəsində Dövlət proqramlarından qaynaqlanır
və onların uyğun müddəalarının yerinə
yetirilməsinə istiqamətlənmişdir. Layihəyə görə bu alt-komponent
2008-2014-cü illəri əhatə etməklə çox geniş
tədbirlər spektrinə malikdir. Tədbirlər paralel
olaraq bir neçə istiqamətdə aparılacaqdır.
Buraya V-XI siniflər üzrə fənn kurikulumu
layihələrinin təkmilləşdirilməsi, müzakirəsi
və təsdiqi, məktəbəqədər və
texniki peşə təhsili kurikulumlarının hazırlanması
ilə əlaqədar bütün təşkilati və
əməli işlər, o cümlədən xarici ölkə
təcrübələrinin öyrənilməsi, xarici ölkələrə
tədris və təlim səfərlərinin təşkili,
hazırlanmış kurikulum layihələri əsasında
pilot müəssisələrdə sınaqların keçirilməsi,
bu müəssisələrin işçiləri üçün öyrədici
təlim materiallarının, metodik tövsiyələrin
tərtibi və s. daxildir. Alt-komponent formalaşdırılarkən
maarifləndirmə tədbirlərinə ciddi diqqət
yetirilmişdir. Bu məqsədlə yerlərdə zonalar
üzrə maarifləndirmə mərkəzlərinin yaradılması,
məlumat xarakterli bukletlərin, təqvim nümunələrinin
və digər bu kimi materialların hazırlanması
nəzərdə tutulur. Onu da deyim ki, "Kurikulum" jurnalı
maarifləndirmə tədbirlərinin həyata keçirilməsində
mühüm rol oynamalıdır. Müsbət haldır ki, nəşrə
başladığı vaxtdan keçən müddətdə
jurnal pedaqoji ictimaiyyət arasında populyarlıq qazanmışdır.
Burada dərc olunan məqalələr yenilikçi ruhu ilə
seçilir. Ancaq jurnal gələcəkdə praktik yönümünü
xeyli gücləndirməlidir. Bu, indiki
mərhələdə müəllimlər, məktəb
rəhbərləri üçün çox vacibdir. Eyni zamanda aktual
məsələlərə həsr olunmuş rubrikalar açılmalı,
yerlərdəki təcrübənin işıqlandırılmasına
lazımi diqqət yetirilməlidir. 2009-cu ildə kurikulum islahatları miqyas
etibarı ilə geniş vüsət alacaqdır. Qarşıda
bizi çox ciddi işlər gözləyir. Əminəm ki,
Azərbaycan dövlətinin yaxından dəstəyi ilə
qarşıya qoyulan vəzifələr uğurla həyata
keçiriləcək, təhsilimizin inkişafı naminə
yaradılan bütün imkanlardan səmərəli istifadə
olunacaqdır. - Hörmətli nazir, maraqlı müsahibə
üçün sağ olun. "Kurikulum" jurnalı, 2009, N 1. |